To iglak typu nieduża kulka. Żywotnik zachodni Waterfield rośnie powoli. Jest niewymagający i mrozoodporny. Bardzo lubi ściółkowanie.
Żywotnik zachodni Waterfield ma kształt kuli. Fot. Niepodlewam
Inne nazwy: biały cedr Waterfield, Thuja occidentalis Waterfield, tuja zachodnia Waterfield
Wysokość: 1 m (po 10 latach ma około 50 cm)
Żywotnik zachodni Waterfield rośnie wolno (do 5 cm rocznie), najbardziej intensywnie wiosną i wczesnym latem. Jego wymiary można łatwo regulować cięciem. Jest doskonały do przycinania w kształcie idealnej kuli.
Szerokość: 1 m (po 10 latach ma około 50 cm)
Liście: miękkie łuski w kolorze ciemnej zieleni; młode przyrosty są wiosną złocistozielone
Zimą łuski żywotnika zachodniego Waterfield są delikatnie brązowe na końcach. To naturalne zjawisko, a nie wynik błędów w uprawie. Wiosną łuski znowu robią się zielone.
Zimą żywotnik zachodni Waterfield lekko przebarwia się na końcach gałązek. To normalne zjawisko. Fot. Niepodlewam
Gleba: odmiana niewybredna, dobrze toleruje odczyn zasadowy (ziemię wapienną)
Podlewanie: umiarkowane
Żywotnik zachodni Waterfield dość płytko się korzeni, przez co bywa narażony na wysychanie. Dlatego warto go ściółkować oraz podlewać w czasie suszy.
Stanowisko: słoneczne, toleruje półcień
Gdy tuje Waterfield mają zbyt dużo cienia, stają się mniej gęste. Lubią wilgoć w powietrzu – odpowiadają im miejsca np. w pobliżu stawów oraz często podlewanego trawnika.
Wiosną młode przyrosty gałązek mają złocistozielony kolor. Potem robią się zielone. Fot. Niepodlewam
Przeznaczenie: wyeksponowane miejsca, najlepiej blisko ścieżek, szpalery, małe ogrody, skalniaki, cmentarze
Wytrzymałość na mróz: dobra
Tuja Waterfield jest odporna na największe mrozy (to odmiana dość często sadzona np. w Rosji). Ma jednak płytki system korzeniowy. Z tego powodu żywotnik zachodni Waterfield może w bezśnieżne zimy wysychać (częściowo lub całkowicie). Aby zapobiec wysychaniu, warto go ściółkować, np. korą, szyszkami, zrębkami, kamykami.
Ze względu na płytki system korzeniowy żywotnik zachodni Waterfield można sadzić i przesadzać z powodzeniem nawet w starszym wieku.
Tuja Waterfield bardzo lubi ściółkowanie. Kora, szyszki lub zrębki chronią ją przed wysychaniem zimą i latem. Fot. Niepodlewam
Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)
Żywotnik zachodni Waterfield doskonale znosi cięcie. Bez przycinania także zachowuje kulisty kształt. Jednak dzięki cięciu można go formować w kule idealne.
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Ze szkodników żywotnik zachodni Waterfield atakuje czasami misecznik tujowiec. Na gałązkach pojawiają się wypukłe tarczki. Następnie pędy brązowieją i zamierają.
Zasychanie gałązek tui jest częściej jest spowodowane brakiem słońca oraz przesuszeniem (zarówno latem, jak i zimą).
Warto wiedzieć
- Wszystkie odmiany żywotników zachodnich zawierają olejek eteryczny tujon. Powoduje on podrażnienia skóry, np. swędzące, czerwone plamy. Dlatego żywotniki należy ciąć w rękawicach oraz stroju zakrywającym ramiona i nogi. Niebezpieczne jest zjedzenie żywotnika zachodniego, np. szyszki czy ssanie gałązek. Objawy zatrucia to m.in. wymioty, ból brzucha, biegunka. Wizyta u lekarza jest niezbędna. Tujon w większych ilościach może uszkodzić np. nerki.
