Zawilec wieńcowy – uprawa i odporność

Ma kwiaty w różnych kolorach. Zawilec wieńcowy to bylina. Kwitnie od maja do sierpnia.  Bardzo lubi ściółkowanie. Jest rośliną biblijną.

Zawilec wieńcowy ma kwiaty w intensywnych kolorach. Fot. iBulb

Inna nazwa: Anemone coronaria

Cechy: bylina

Organem przetrwalnikowym są bulwy.

Pochodzenie: Azja, Europa, Afryka

Wysokość: 30-40 cm

Kwitnienie: maj – sierpień (V-VIII)

Kwiaty: białe, czerwone, fioletowe, niebieskie, różowe i wielobarwne; pojedyncze, półpełne i pełne

Kwiaty zawilców wieńcowych przypominają kształtem kwiaty maków. Mają intensywne, mocne kolory.

Liście: zielone

Zastosowanie: skalniaki, rabaty kwiatowe, między bylinami i krzewami, uprawa w donicach, bukiety

Pełny kwiat zawilca wieńcowego. Fot. iBulb

Stanowisko: słoneczne i lekki półcień

Gleba: żyzna; odczyn zbliżony do obojętnego (pH około 7)

Zawilce wieńcowe bardzo lubią ściółkowanie, zwłaszcza kompostem, korą, zrębkami.

Podlewanie: umiarkowane

Przesadzanie: nie ma potrzeby

Rozmnażanie: bulwy i ewentualnie nasiona

Gdy zawilcom wieńcowym odpowiada stanowisko, same się rozsiewają.

Sadzenie: wrzesień oraz marzec – kwiecień, jak tylko ziemia odmarznie (IX oraz III-IV)

Sadzenie zawilca wieńcowego – termin, głębokość, odstępy

Odporność: dobra

Zawilec wieńcowy rzadko choruje. Nie lubią go szkodniki.

Jeśli nie jest ściółkowany, może przemarzać.

Ciekawe odmiany zawilców wieńcowych

  • Bride – biały
  • Hollandia – czerwony
  • Lord Lieutenaut – niebieski

Zawilec Hollandia przypomina czerwone maki. Fot. iBulb

Ciekawostki

  • Zawilec wieńcowy to roślina biblijna. Przed wiekami był symbolem krótkiego życia człowieka.
  • W polskich ogrodach uprawianych jest wiele gatunków zawilców. Oprócz zawilca wieńcowego to m.in. zawilec gajowy (Anemone numerosa),  zawilec grecki (Anemone blada), zawilec japoński (Anemone japonica), zawilec wielkokwiatowy (Anemone sylvestris), zawilec żółty (Anemone ranunculoides). Mają różne wymagania.