To pnącze, które wspina się po wszystkich podporach, także gładkich. Winobluszcz trójklapowy ma małe wymagania. Jego liście układają się jak dachówki.

Pochodzenie: Azja

Inne nazwy: Parthenocissus tricuspidate, Winobluszcz japoński

Cechy: pnącze

Długość: do 12 m

Winobluszcze trójklapowe wspinają się po dowolnych podporach: murach, siatkach, drzewach, ogrodzeniach, a nawet szybach. Po podporach wije się oraz czepia wąsami z przylgami.

Rośnie szybko. Rocznie przyrasta około 100 cm.

Kwitnienie: czerwiec – lipiec (VI-VII)

Kwiaty: zielonkawe; drobne i niepozorne

Kwiaty winobluszczy nie mają wartości ozdobnych. Są jednak miododajne. Lubią je odwiedzać pszczoły.

Owoce: granatowe jagody

Liście: zielone, przebarwiają się jesienią na czerwono; duże

Liście mają po 3 klapy – stąd nazwa trójklapowy. Wyróżniają się dwiema charakterystycznymi cechami:

• Nietypowy sposób opadania jesienią – najpierw często opadają blaszki liści, a potem także ogonki;
• Liści układają się dachówkowo, co wygląda wyjątkowo malowniczo. Ich zielona powierzchnia jest jak zielona ściana.

Gleba: przeciętna lub słaba; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5-8)

To pnącze mało wymagające co do ziemi.

Podlewanie: nie potrzebuje

Podlewa się ewentualnie tylko podczas suszy, zwłaszcza młode egzemplarze. Starsze są odporne na brak wody.

Nawożenie: maj, czerwiec i ewentualnie lipiec

Winobluszcz trójklapowy nawozi się 2-3 razy w sezonie. Wybacza również brak nawożenia.

Użyć można nawozu do roślin ozdobnych z liści, według instrukcji na opakowaniu.

Przesadzanie: nie ma potrzeby

Rozmnażanie: sadzonki pędowe, odkłady, nasiona

Sadzenie: kwiecień – maj (IV-V) oraz sierpień – wrzesień (VIII-IX)

Stanowisko: słoneczne, półcień, cień

W cieniu rośnie mniej gęsty i jesienią słabo się przebarwia na czerwono.

Dobrze znosi miejskie zanieczyszczenia, jak spaliny i pył. Bardzo dobrze rośnie nawet przy ruchliwych ulicach.

Przeznaczenie: pnącze na pergolach, trejażach, altanach, murach, dużych drzewach, ogrodzeniach i innych mocnych podporach, zamiast żywopłotu, donice na balkonie i tarasie

Winobluszcz trójklapowy  owija się wokół podpór oraz przyczepia  przy pomocy wąsów z przylgami.

Wytrzymałość na mróz: dość dobra

Najmłodsze pędy mogą przemarzać w czasie srogich zim. Dlatego to pnącze jest popularniejsze w zachodniej Polsce. W zimniejszych regionach zwykle sadzi się winobluszcz pięciolistkowy, który jest bardziej odporny na mróz.

W razie przemarznięcia bardzo dobrze się regeneruje.

Cięcie: marzec – październik (III-X)

Winobluszcze można przycinać przez cały sezon. Ucina się np. pędy zarastające okna, czy rosnące za wysoko.

Choroby i szkodniki: bardzo odporny

Ciekawa odmiana winobluszczu trójklapowego

• Veitchii – liście zielone, przebarwiają się na czerwono; osiąga mniejsze rozmiary (polecany do mniejszych ogrodów)

Warto wiedzieć

• Oprócz winobluszczu trójklapowego w polskich ogrodach są uprawiane także winobluszcz pięcioliskowy (Parthenocissus quinquefolia) oraz winobluszcz zaroślowy (Parthenocissus inserta).