Jej długie, cienkie źdźbła przypominają włosy rusałek. Turzyca rzadkokłosa to trawa ozdobna niewymagająca i bardzo odporna. Najlepiej rośnie w półcieniu.

Inne nazwy: Carex remota

Cechy: bylina (trawa ozdobna)

To popularna, mało wymagająca trawa ozdobna. Rośnie dziko w Europie, Afryce, Azji. W Polsce spotykana jest m.in. w Beskidach.

Wysokość: 50-60 cm

Kwitnienie: maj – czerwiec (V-VI)

Kwiaty są niepozorne, delikatne, mało widoczne. Zebrane w małe kłosy.

Liście: zielone

Szczególnie piękny odcień – soczyście jasnozielony – turzyce rzadkokłose mają na przełomie wiosny i lata. Źdźbła są cienkie, wiotkie, opadające kaskadowo, przypominają włosy rusałek.

Zastosowanie: na brzegami stawów i strumyków, pod drzewami liściastymi, rabaty kwiatowe, ogrody w stylu naturalnym, ogrody z wilgotną glebą, donice na zacienionych balkonach i tarasach, obrzeża trawników

Lubi towarzystwo takich roślin jak bergenia, ciemiernik, funkia, paprocie.

Stanowisko: półcień; toleruje cień

Gleba: przeciętna lub żyzna, lekko wilgotna; odczyn zbliżony do obojętnego (pH 6,5-7,2)

To trawa ozdobna o małych wymaganiach.

Podlewanie: umiarkowane

Lepiej, jeśli ma za mokro, niż za sucho.

Nawożenie: 1-2 razy w sezonie

Wiosną oraz latem kępy trawy warto posypać kompostem świeżym albo granulowanym. Ten zabieg sprzyja również lepszemu krzewieniu.

Można też zasilać turzycę nawozami do trawnika o długim działaniu typu 100 dni. Wtedy wystarczy jedna dawka nawozu wiosną. Uwaga! Nie należy nawozić w ten sposób trawy ozdobnej rosnącej nad stawami i strumieniami.

Rozmnażanie: podział kęp w marcu – kwietniu (przed kwitnieniem)

Przesadzanie: nie ma potrzeby

Cięcie: wiosna (przed ruszeniem wegetacji)

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Choroby i szkodniki: bardzo odporna

Warto wiedzieć

• Turzyca rzadkokłosa nie jest jedyną turzycą uprawianą w polskich ogrodach. Spotykane są także turzyca drżączkowata (Carex brizoides), turzyca Morrowa (Carex morrowii), turzyca oszimska (Carex oshimensis), turzyca ptasie łapki (Carex ornithopoda).