Jest złocistozielony. Żywotnik zachodni Aurescens to stara, polska, odporna odmiana. Nadaje się zwłaszcza na wysokie żywopłoty cięte i niecięte.
Żywotnik zachodni Aurescens ma złocistozielony kolor. To odmiana wyhodowana w 1932 roku w Polsce. Jest świetna np. na wysoki żywopłot. Fot. Niepodlewam
Inne nazwy: Thuja occidentalis Aurescens, Tuja zachodnia Aurescens
Wysokość: około 6 m
Żywotniki zachodnie Aurescens, gdy są młode, mają kształt kolumny. Z wiekiem przybierają kształt wysokiego, regularnego stożka. Rosną średnio szybko, po około 15-20 cm rocznie. Ich wymiary można korygować cięciem (znoszą je bardzo dobrze).
Szerokość: około 1,5 m
Liście: miękkie łuski w kolorze złocistozielonym
Zimą łuski żywotnika zachodniego Aurescens lekko brązowieją pod wpływem mrozu lecz nie tracą złocistego odcienia.
Żywotnik zachodni Aurescens ma odcień łusek, który sprawia, jakby w ogrodzie zawsze było słonecznie.
Tuja zachodnia Aurescens ma miękkie łuski. Fot. Niepodlewam
Gleba: odmiana niewybredna; toleruje odczyn od kwaśnego do lekko zasadowego (pH 5,5-7,2)
Podlewanie: umiarkowane
Żywotnik zachodni Aurescens korzeni się płytko. Dlatego, zwłaszcza w młodym wieku – jest narażony na wysychanie zarówno latem (podczas suszy), jak i zimą (gdy jest mroźna lecz bez śniegu).
Trzeba go podlewać podczas suszy oraz ściółkować, np. korą.
Stanowisko: słoneczne
Żywotnik zachodni Aurescens lubi wilgoć w powietrzu. Świetnie rośnie np. przy często podlewanych trawnikach, obok oczek wodnych, stawów, strumieni.
Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze oraz grupy w wyeksponowanych miejscach, wysokie szpalery, wysokie żywopłoty cięte i nieformowane
Żywotnik zachodni Aurescens nie ma tendencji do ogołacania się na dole. Świetnie nadaje się do kompozycji kolorystycznych z innymi roślinami. Żywopłot ze złocistozielonych tuj Aurescens nie wtapia się w tło zielonego trawnika.
Wytrzymałość na mróz: dobra
Jeśli żywotnik zachodni Aurescens schnie podczas zimy, to nie z powodu mrozu lecz najczęściej braku wody w ziemi. Przed zimą korzystnie go dobrze podlać (jeżeli jesień była sucha). Przez cały rok młode żywotniki zachodnie Aurescens powinny mieć ściółkę, np. z kory, zrębków, szyszek.
Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)
Żywotnik zachodni Aurescens bardzo dobrze znosi przycinanie. Jego kształt jest regularny, ładny, więc zwykle nie ma potrzeby mocnego cięcia po bokach. Częściej trzeba ciąć tą tuję od góry, np. w formowanych żywopłotach.
Po ucięciu tujom czubków ran nie trzeba zabezpieczać.
Tuje zachodnie Aurescens zawiązują szyszki. Na tym samym krzewie są szyszki młode i stare. Fot. Niepodlewam
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Podobnie jak inne żywotniki zachodnie, tuja Aurescens bywa atakowana przez misecznika tujowca. Objawy to wypukłe tarczki na gałązkach. Następnie gałązki brązowieją i zamierają.
Warto wiedzieć
- Żywotnik zachodni Aurescens to odmiana polska z 1932 roku. Wyhodował ją Antoni Wróblewski (1881-1944) w Krórniku. To najpopularniejszych kolumnowych odmian tui.
- Tak jak inne żywotniki zachodnie, tuja Aurescens zawiera olejek eteryczny tujon. Powoduje on podrażnienia skóry, m.in. swędzące plamy. Dlatego cięcie należy wykonywać w rękawicach oraz stroju zakrywającym ramiona i nogi.
- Żywotnik zachodni Aurescens zawiązuje małe szyszki. Jest ich średnio dużo.
- Zjedzenie szyszki lub innej części żywotnika zachodniego może być niebezpieczne dla dzieci. Pierwsze objawy zatrucia to m.in. wymioty, ból brzucha, biegunka. Konieczna jest wizyta u lekarza.
