żebrzyca gumodajna wymagania

Żebrzyca gumodajna – uprawa i odporność

Ma pierzaste, srebrzystozielone liście. Żebrzyca gumodajna kwitnie na biało. Nadaje się na rabaty kwiatowe i skalniaki. Ma niewielkie wymagania.

Żebrzyca gumodajna ma liście podobne do marchewki. To świetna roślina ozdobna na np. na rabaty w stylu naturalnym. Fot. Niepodlewam

 

Inne nazwy: Marchew księżycowa, Seseli gummiferum, Seseli gumodajna

Pochodzenie: Europa (rejon Morza Czarnego)

Cechy: roślina dwuletnia

To łatwa w uprawie roślina ozdobna. Żebrzycę gumodajną uprawia się zwykle jako roślinę dwuletnią. W pierwszym roku wyrasta rozeta liści, a w kolejnym pojawiają się kwiaty. Jednak, jeśli przytnie się kwiaty tuż po przekwitnięciu, zwykle nie zamiera i zakwita ponownie – w tym samym roku lub w następnym.

Wysokość: 50-70 cm

Szerokość: około 50 cm

Kwitnienie: czerwiec – wrzesień (VI-IX)

Kwiaty: białe

Świeżo rozkwitłe kwiaty są białe z delikatnym odcieniem różu. W miarę przekwitania kolor różowy znika.

Kwitnie od drugiego roku uprawy. Kwiaty zebrane są w baldachy. Kwiatostany mają po około 10 cm średnicy.

Żebrzyce gumodajne zakwitają w drugim roku uprawy. Zamierają po zawiązaniu nasion, Jeśli kwiaty się przytnie tuż przekwitnięciu, staje się byliną. Fot. Niepodlewam

Zapach: średnio mocny; przyjemny

Liście: srebrzystozielone

Kształt liści przypomina marchew. Jeśli urwie się liść żebrzycy, wypływa z niego mleczny sok (stąd nazwa – gumodajna).

Zastosowanie: rabaty kwiatowe, skalniaki, ogrody w stylu wiejskim

Stanowisko: słoneczne lub lekki półcień

W zacienionych miejscach słabo rośnie i kwitnie.

Gleba: przeciętna lub żyzna, najlepiej z dodatkiem kompostu; odczyn zbliżony do obojętnego (pH około 7)

Podlewanie: tylko w czasie suszy

Dobrze znosi przesuszenie.

Nawożenie: czerwiec – lipiec (VI-VII)

Żebrzyce zasila się raz w miesiącu. Nie mają dużych wymagań pokarmowych. Polecane są nawozy do roślin ozdobnych z kwiatów oraz kompost świeży lub granulowany.

Przesadzanie: nie ma potrzeby

Rozmnażanie: nasiona

Żebrzyce gumodajne najlepiej siać jesienią – od września do listopada (IX-X).

Nasiona żebrzycy, aby wzejść, muszą być przechłodzone. Dlatego wiosną trzeba posiać żebrzycę albo jak najwcześniej (jak tylko ziemia odmarznie), ale poddać stratyfikacji (nasiona miesza się z wilgotnym piaskiem i trzyma 3-4 tygodnie w lodówce).

Żebrzyce łatwo rozsiewają się same.

Odporność na mróz: bardzo dobra

Choroby i szkodniki: odporna

Rośnie zdrowo i nie sprawia problemów.

Warto wiedzieć