Ma prawie czarne owoce. Wiśnia Ostheimska to stara, odporna odmiana. Jej kwiaty może niszczyć deszcz. Jest wspaniała na nalewki.

Wiśnia Ostheimska – rysunek z książki „Holenderski sad”, Groningen, J.B. Wolters z 1868 roku, ze zborów biblioteki Wageningen UR.

Inne nazwy: Griotte d`Ostheim, Osthajmska, Ostheim, Ostheimerka, Ostcheimer Kirsche, Ostcheimer Weischsel, Wiślanka Ostheimska, Zwerg Kirsche

Pochodzenie: XVIII wiek lub wcześniej (prawdopodobnie Hiszpania lub Włochy)

Dojrzewanie: lipiec (VII)

Owoce: średniej wielkości; czarne z odcieniem czerwonym; okrągłe, kształtem trochę przypominają serce; skórka cienka, błyszcząca; miąższ ciemny, soczysty, kwaśny, mało słodki lecz smaczny; sok ciemny; pestka chropowata, nie całkiem odchodzi od miąższu

Przeznaczenie: owoce deserowe, na przetwory, wina, nalewki

Gleba: przeciętna; odczyn obojętny (idealne pH 6,7 -7,2)

Wiśnia Ostheimska jest wyjątkowo mało wybredna co d gleby. Można ją sadzić nawet na piasku. Nadaje się także na piaszczyste skarpy.

Stanowisko: słoneczne; toleruje półcień

Wiśnia Ostheimska jest średnio wysoka. Ma pokrój krzaka lub niskiego drzewa. Obficie plonuje.

Odporność: dobra

Wiśnia Ostheimska jest odporna na mróz i choroby. Jej kwiaty są wrażliwe na wiosenne deszcze. Jeśli deszczu jest wiosną dużo, owoce nie zawiązują się, a drzewko bywa atakowane przez raka bakteryjnego (wyciek gumy).

Gdy wiosna jest słoneczna, wiśnia Ostheimska plonuje bardzo dobrze.

Zapylacze: Łutówka

Wiśnia Ostheimska jest częściowo samopylna. To także dobry zapylacz dla innych wiśni (np. Łutówka), czereśni (np. Donissena Żółta) oraz wiśnio-czereśni (np. Hortensja).

Ciekawostki

Na przełomie XIX i XX wieku wiśnia Ostheimska była jedną z najpopularniejszych w polskich sadach. Dziś jest rzadka, ale nadal można kupić młode drzewka.

Na początku XX wieku wiśnia Ostheimska była zaliczana do wiślanek.

W latach 1937-1938 drzewko 3-4-letnie wiśni Ostheimska kosztowało 2,57 zł.

Wiśnia Ostheimska była polecana do uprawy na ziemiach polskich przez IV Zjazd Owocoznawców, który odbył się w 1909 roku w Częstochowie.

Źródło:
*wiedza własna
*„Sad i ogród owocowy” Edmund Jankowski, 1912 rok
*„Ogród szkolny” Franciszek Langauer i Eustachy Wołoszczak, 1889 rok
*„O sadownictwie i ogrodnictwie”, Szymon Śmigaj, 1919 rok
*„Holenderski sad”, Groningen, J.B. Wolters, 1868 rok
*„Szkółki Podzameckie Franciszka Hrabiego Zamoyskiego w Podzamczu”, 1937-1938 rok

Rysunek wiśni Ostheimska z XIX wieku został opublikowany za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii