Jest szerszy niż wyższy. Żywotnik zachodni Umbraculifera ma kształt spłaszczonego kopca. To niewymagająca i bardzo odporna odmiana.
Żywotnik zachodni Ubraculifera jest szerszy niż wyższy. Rośnie wolno. Na zdjęciu jest stary okaz. Fot. Niepodlewam
Inne nazwy: biały cedr Umbraculifera, Thuja occidentalis Umbraculifera, tuja zachodnia Umbraculifera
Wysokość: 1,5 m
Żywotnik zachodni Umbraculifera rośnie wolno (około 5-7 cm rocznie), najbardziej intensywnie wiosną i wczesnym latem. Jego wymiary można regulować cięciem.
Młode tuje Ubraculifera mają kształt spłaszczonej kuli. W miarę upływu lat rosną bardziej wszerz niż do góry i przybierają kształt spłaszczonego kopca.
Szerokość: 2,5 m
Liście: miękkie łuski w kolorze szarozielonym
Łuski żywotnika zachodniego Umbraculifera. Fot. Niepodlewam
Gleba: odmiana niewybredna, dobrze toleruje odczyn zasadowy (ziemię wapienną)
Podlewanie: umiarkowane
Żywotnik zachodni Umbraculifera korzeni się płytko. Z tego powodu zimą, gdy nie ma śniegu, a jest mróz, a także podczas letnich suszy może wysychać. Dlatego warto go ściółkować, np. korą, zwłaszcza w młodym wieku
Stanowisko: słoneczne, toleruje półcień
Żywotniki zachodnie Umbraculifera nie powinny być sadzone w dużym półcieniu i cieniu. Gdy mają za mało słońca, są rzadkie i tracą ładny, kulisty pokrój. Doskonale rosną, gdy mają wilgoć w powietrzu. Bardzo lubią stanowiska np. obok oczek wodnych i stawów, a także często podlewanego trawnika.
Przeznaczenie: jeden lub kilka egzemplarzy na trawnikach, duże skalniaki, brzegi stawów i strumieni, uprawa w donicach
Żywotnik zachodni Umbraculifera, ze względu na szarozielony kolor, nie „znika” na tle trawnika. Ładnie się komponuje np. kolorowymi krzewami czy srebrnymi świerkami.
Żywotnik zachodni Umbraculifera lubi wilgoć w powietrzu. Bardzo dobrze rośnie np. nad strumieniami. Fot. Niepodlewam
Wytrzymałość na mróz: dobra
Żywotnik zachodni Umbraculifera dobrze znosi największe mrozy. Jeśli zasycha po zimie, to nie z powodu mrozu lecz przesuszenia (ma płytki system korzeniowy). Tak dzieje zwłaszcza, gdy zimą jest mało śniegu.
Dlatego tuje Umbraculifera trzeba ściółkować, szczególnie młode. Na ściółkę nadają się np. kora, szyszki, zrębki, kamyki.
Starsze żywotniki Umbraculifera niezbyt dobrze znoszą przesadzanie..
Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)
Żywotnik zachodni Umbraculifera zachowuje kształt spłaszczonego kopca nawet bez przycinania. Najwygodniejsze do przycinania są długie nożyce. Tuja Umbraculifera można być skracana od góry i po bokach. Bardzo dobrze znosi cięcie.
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Żywotnik zachodni Umbraculifera może być atakowana przez misecznika tujowca. Objawy ich żerowania to wypukłe tarczki na gałązkach. Następnie pędy robią się brązowe i usychają.
Zamieranie gałązek z powodu szkodników to rzadkość. Częściej powodem jest brak słońca oraz przesuszenie (latem i zimą).
Żywotnik zachodni to zdrowo rosnąca odmiana. Fot. Niepodlewam
Warto wiedzieć
- Żywotnik zachodni Ubraculifera nie ma szyszek.
- Tak jak inne odmiany żywotników zachodnich, Umbraculifera zawiera olejek eteryczny tujon. Może spowodować podrażnienia skóry, np. swędzące, czerwone plamy. Aby ich uniknąć, tuje należy ciąć w rękawicach oraz ubraniu zakrywającym ramiona i nogi.
- Nie wolno jeść ani szyszek, ani gałązek. Objawy zatrucia to m.in. wymioty, ból brzucha, biegunka. Konieczna jest wizyta u lekarza. Tujon w dużych ilościach może uszkodzić np. nerki.
