Ma niesamowity zapach. Trybula to warzywo, zioło i przyprawa. Nadaje się do uprawy wiosną i jesienią w ogrodzie oraz na balkonie. Jest odporna na przymrozki.

Inne nazwy: Anthriscus cerefolium, Trybula ogrodowa, Trybulka, Trybuła, Trybuła ogrodowa, Trzybula

Cechy: roślina jednoroczna

Trybula należy do rodziny selerowate. Spokrewniona jest z takimi roślinami jak: kmin, kminek, kolendra, koper ogrodowy, lubczyk, marchew, seler. Jadalne są jej liście, młode łodygi i kwiaty.

Wysokość: około 30 cm (w czasie kwitnienia do 100 cm)

Podczas kwitnienia liście są mniej smaczne, zwłaszcza w sałatkach. Nadają się jednak na przyprawę.

Liście: zielone, pachnące

Kwitnienie: czerwiec (VI)

Kwiaty trybuli są białe, drobne, zebrane w kwiatostany. Delikatnie pachną. Nadają się do jedzenia, np. dekoracji kanapek oraz sałatek.

Rozmnażanie: nasiona

Trybula zakwita, gdy dni są długie – staje się wtedy mniej smaczna. Dlatego powinna być siana, gdy dzień jest odpowiednio krótki, czyli wiosną lub jesienią, by nie zakwitła.

Trybulę sieje się od razu na miejsca stałe: wiosną (marzec – kwiecień i ewentualnie w pierwszych dniach maja) oraz późnym latem (sierpień i pierwsza połowa września).

Nasiona z roślin posianych wiosną zawiązują nasiona w lipcu (VII). Można je posiać pod koniec lata i znowu zebrać plon.

Więcej o siewie trybuli CZYTAJ TUTAJ

Zbiór: po 3-4 tygodniach od siewu, aż do kwitnienia

Trybula wschodzi już po 7-10 dniach. Jej liście są tak aromatyczne, pachnące, że wystarczy nawet jeden listek, by danie pięknie pachniało.

Liście trybuli ścina się pojedynczo lub po kilka albo wyrywa całe rośliny z korzeniami.

Zastosowanie: sałatki, dania duszone, zupy, dekoracja potraw, na kanapki

Liście trybuli mają mocny, głęboki zapach, z nutami selera, kminu, lubczyku, marchwi. Odrobina wystarczy, by danie pachniało.

Trybula ma także właściwości lecznicze. Przez wieki była używana jako lek na poprawę wzroku i apetytu. Zawiera m.in. karoten i witaminę C.

Stanowisko: słoneczne, toleruje lekkie zacienienie

Gdzie siać: warzywnik, tunel foliowy, szklarnia, donice

Trybula ma małe wymagania. Dobrze znosi chłód i przymrozki. Bardzo szybko rośnie. DOSKONALE nadaje się do uprawy w donicach na balkonie.

Ziemia: przeciętna lub żyzna; odczyn lekko kwaśny (pH 6,5-7)

Trybula nie ma specjalnych wymagań co do ziemi. Bardzo lubi dodatek kompostu.

Podlewanie: umiarkowane

Trybule tolerują tylko krótkie przesuszenie. Ma słabo rozwinięty system korzeniowy.

Ziemia powinna być lekko wilgotna, ale nie mokra.

Nawożenie: nie ma potrzeby

Trybula ma krótki okres wegetacji i małe wymagania. W uprawie amatorskiej nie trzeba jej nawozić.

Odporność na mróz: wytrzymuje przymrozki do minus 6 stopni Celsjusza

Choroby i szkodniki: bardzo odporna

Rośnie zdrowo. Nie potrzebuje żadnych oprysków.

Warto wiedzieć

• Trybulę uprawia się w Polsce od wieków. Była popularna zwłaszcza od XVII do XIX wieku. Dziś jest znana bardziej z kuchni francuskiej niż polskiej.
• Trybulę podawano przez wieki jako lek na oczy.

„Utłuc trybulę i przyłożyć na noc na skroń leczy oczy chore” – radził Jakub Kazimierz Haur w książce „Skład abo Skarbiec znakomity sekretów oekonomiej ziemiańskiej” z 1693 roku.

„Potrawa z niej oczy czyści i posila” – pisał Paweł Jan Biretowski w książce „Wiadomość ciekawa” z 1769 roku.

• Dawniej trybulę podawano również jako sałatę na apetyt. Przypisywano jej nawet moc magiczną – miała zapobiegać czarom rzucanym na bydło.