świerki odmiany

Świerk kłujący Glauca Prostrata – uprawa, odporność, cięcie

Wygląda jak potargany wichrem. Świerk kłujący Glauca Prostrata w młodym wieku się płoży, a potem rośnie w górę. Ma srebrne igły.

Świerk kłujący Glauca Prostrata wygląda jak potargany. Ma srebrzyste igły. Fot. Niepodlewam

Świerk kłujący Glauca Prostrata wygląda jak potargany. Ma srebrzyste igły. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Picea pungens Glauca Prostrata, Świerk srebrny Glauca Prostrata

Rok wyhodowania: przed 1906 rokiem

Wysokość: około 10 m

Szerokość: około 3-4 m

Świerk kłujący Glauca Prostrata ma nietypowy kształt. W młodym wieku jest niski, płożący.

Z czasem świerk kłujący Glauca Prostrata się wypiętrza i rośnie w górę. Może mieć jeden lub kilka pni. Jego kształt jest nieregularny, jakby potargany wichrem, a najniższe gałęzie malowniczo ścielą się po ziemi.

Świerk kłujący Glauca Prostrata przyrasta po około 10 cm rocznie. Jest gęsty. Nie łysieje od dołu. To odmiana polecana do większych ogrodów.

Liście: srebrzystoniebieskie igły

Zimą igły świerka Glauca Prostrata stają się bardziej zielone. Są krótkie i kłujące. Mają po około 2 cm długości.

Igły świerka kłującego Glauca Prostrata w wybarwieniu zimowym (bardziej zielone) i wiosennym (srebrne). Fot. Niepodlewam

Igły świerka kłującego Glauca Prostrata w wybarwieniu zimowym (bardziej zielone) i wiosennym (srebrne). Fot. Niepodlewam

Gleba: przeciętna; odczyn obojętny (pH 6,8-7,2)

Świerk kłujący Glauca Prostrata ma małe wymagania. Świetnie rośnie nawet na piasku. Jest także tolerancyjny co do jej odczynu.

Podlewanie: rzadko

Jedynie młode świerki kłujące potrzebują umiarkowanego podlewania. Starsze są odporne na suszę.

Stanowisko: słoneczne

Przeznaczenie: duże skalniaki, duże ogródy, parki, duże skarpy, ogrody w stylu naturalnym

Świerk kłujący Glauca Prostrata dobrze wygląda w kolorystycznych kompozycjach, np. z krzewami liściach zielonych i srebrzystych.

Porównanie koloru igieł: świerk kłujący Glauca Prostrata (po prawej stronie) oraz świerk serbski Nana (po lewej). Fot. Niepodlewam

Porównanie koloru igieł: świerk kłujący Glauca Prostrata (po prawej stronie) oraz świerk serbski Nana (po lewej). Fot. Niepodlewam

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Świerk kłujący Glauca Prostrata jest odporny na największe mrozy. Nie potrzebuje ochrony przed mrozem.

Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)

Cięcie zwykle ogranicza się ewentualnej lekkiej korekcji kształtu.

Ran po cięciu nie trzeba zabezpieczać.

Świerk kłujące Glauca Prostrata mają zwieszające się dolne gałęzie, przypominające spódnice. Fot. Niepodlewam

Świerk kłujące Glauca Prostrata mają zwieszające się dolne gałęzie, przypominające spódnice. Fot. Niepodlewam

Choroby i szkodniki: odporny

Jeśli wiosna jest ciepła, słoneczna i bezwietrzna, świerk kłujący Glauca Prostrata może atakować mszyca świerkowa. Aby ograniczyć jej liczebność, można spryskiwać świerk silnym strumieniem wody, np. podczas podlewania trawnika.

Jeżeli na gałązkach tworzą się galasy (nibyszyszki), należy je zrywać i niszczyć. To szkodnik świerków – ochojnik.

Warto wiedzieć

  • Świerk kłujący Glauca Prostrata to odmiana niemiecka. Pochodzi z przełomu XIX i XX wieku.