sosna drobnokwiatowa

Sosna drobnokwiatowa – uprawa, odporność, cięcie

Nie potrzebuje podlewania. Sosna drobnokwiatowa jest również mrozoodporna i mało wymagająca co do ziemi. Zdrowo rośnie. Nie lubią jej szkodniki.

Sosna drobnokwiatowa jest bardzo odporna i niewymagająca. Na zdjęciu jest odmiana Hagoromo. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Pinus parviflora, Sosna japońska gęstokwiatowa

Pochodzenie: Japonia i Korea

Wysokość: 1-10 m (w zależności od odmiany)

Szerokość: 1-2 m (w zależności od odmiany)

Sosna drobnokwiatowa rośnie wolno. W zależności od odmiany to od kilku do kilkunastu centymetrów rocznie.

Doskonale znosi mocne cięcie. Dlatego jej wymiary można ograniczać. Nadaje się na bonsai.

W naturalnym środowisku sosna drobnokwiatowa osiąga do 25 metrów wysokości. W ogrodach uprawia się znacznie niższe odmiany.

W naturalnym środowisku sosny drobnokwiatowe to wysokie drzewa. Do ogrodów polecane są niskie odmiany. Fot. Niepodlewam

Liście: igły zielone , często w odcieniu złocistym i niebieskim; nie opadają na zimę (kłujące)

W maju (V) sosny drobnokwiatowe zawiązują liczne kwiaty męskie (szyszki męskie). Ich pylniki z daleka wyglądają jak małe kwiatki. Z żeńskich kwiatów zawiązują się szyszki z nasionami.

Igły sosen drobnokwiatowych ładnie, delikatnie pachną żywicą. Są zebrane w pędzelki po 5 sztuk.

Gleba: przeciętna; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5-8)

Sosna drobnokwiatowa ma wyjątkowo małe wymagania co do ziemi. Mocno się korzeni.

Podlewanie: nie ma potrzeby

Sosny drobnokwiatowe są odporne na suszę.

Stanowisko: słoneczne

W cieniu sosny drobnokwiatowe rosną słabo.

Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, kompozycje kolorystyczne, skalniaki, ogrody w stylu japońskim i naturalnym, uprawa w donicach, bonsai

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Sosna drobnokwiatowa doskonale znosi największe mrozy. Nie potrzebuje okrycia na zimę.

Okrycia na zimę potrzebują tylko sosny drobnokwiatowe rosnące w donicach.

Cięcie: marzec – kwiecień (III-IV)

Nie ma potrzeby przycinania sosny drobnokwiatowej co roku. Przycina się w miarę potrzeb, np. gdy nadmiernie się rozrośnie.

Nadaje się do kształtowania jako bonsai.

Choroby i szkodniki: odporna

Sosna drobnokwiatowa nie sprawia problemów. Jeśli choruje, to z braku słońca albo nadmiernego podlewania.

Jest odporna na rdzę wejmutkowo-porzeczkową.

Ciekawe odmiany sosny drobnokwiatowej

  • Aoi – niebieskozielona; wysokość 6 m, szerokość 2 m
  • Goldilocks – złocistozielona; wysokość 2 m, szerokość 1,5 m
  • Hagoromo – zielono-srebrzystoniebieska; wysokość 1 m, szerokość 1,5 m

Sosna drobnokwiatowa Goldilocks. Fot. Niepodlewam

Warto wiedzieć

  • Sosna drobnokwiatowa przez wieki była znana tylko w Japonii i Korei, skąd pochodzi. Świat poznał ją dzięki opisowi w 1842 roku dwóch słynnych botaników, którymi byłi Philipp Franz von Siebold (1796–1866) oraz Joseph Gerhard Zuccarini (1790–1848).
  • Pierwszą sosnę drobnokwiatową posadzono – poza Azją – prawdopodobnie w 1861 roku w Wielkiej Brytanii. Miał tego dokonać John Gould Veitch (1839-1870) – słynny podróżnik i łowca roślin.
  • Większość odmian sosen drobnokwiatowych pochodzi z Japonii. Są popularne w tamtejszych ogrodach.