śliwa odmiany

Śliwa Ontario – uprawa, odporność, zapylacze

To stara odmiana z XIX wieku. Śliwa Ontario ma żółte, okrągłe owoce. Wcześnie i obficie zaczyna owocować. Jest samopylna.

Śliwa Ontario – rysunek A. Beeftinka z „Nederlandsche Fruitssorten” z 1942 roku, ze zborów biblioteki Wageningen UR.

Pochodzenie: przed 1874 rokiem (USA)

Dojrzewanie: sierpień (VIII)

Owoce: duże; okrągłe; skórka gładka, mocna, po dojrzeiu żółta; miąższ żółty, jędrny, soczysty, słodki, bez kwasku, smaczny

Owocuje obficie i co roku.

Przeznaczenie: owoce deserowe

Gleba: przeciętna; odczyn zbliżony do obojętnego (pH 6,7-7,2)

Stanowisko: słoneczne, toleruje półcień

Śliwa Ontario rośnie umiarkowanie silnie. Wcześnie zaczyna owocować.

Odporność: dobra

Śliwa Ontario dobrze znosi mróz. Nie sprawia większych problemów. Może być atakowana przez raka bakteryjnego.

Tak jak inne śliwy, atakuje ją owocówka śliwkóweczka. Szkodnik powoduje robaczywienie śliwek.

Zapylacze: Anna Spath, Avalon, Czar, Jefferson, Kirka, Opal, Piękna z Leuven, President, Ruth Gerstetter, Waszyngton

Śliwka Ontario jest także samopylna. Pyłek z kwiatka na kwiatek muszą jednak przenieść owady, np. pszczoły.

Ciekawostki

  • Śliwa Ontario to odmiana amerykańska. Pochodzi z bardzo znanej w XIX wieku szkółki Ellwange&Barry w Rochester (USA).

Jej właścicielami byli George Ellwange (1816-1906) oraz Patrick Barry (1816-1890). Śliwkę Ontario wyhodowano w ich szkółce przed 1874 rokiem.

  • Śliwka Ontario pojawiła się w polskich sadach na początku XX wieku. Nigdy nie była popularna.

Ontario była i jest lubiana w takich krajach jak Wielka Brytania oraz Nowa Zelandia.

  • Młode drzewka śliwy Ontario można kupić na całym świecie, także w Polsce.
  • Nazwa Ontario nawiązuje do prowincji w Kanadzie, w której znajduje się stolica tego kraju – Ottawa.

Źródło:

  • Wiedza własna
  • Nederlandsche Fruitssorten, 1942 rok
  • Ogrodnik, 1935 rok

 

Na publikację rysunku śliwy Ontario z XIX wieku zgodę udzieliła biblioteka Wageningen UR w Holandii