Jest to trudne, ale możliwe poprzez odkłady. Poza tym orzech włoski nadaje się do ukorzeniania tylko, jeśli ma postać krzaczastą. Gdy pień jest wysoki, orzecha można rozmnożyć w warunkach amatorskich wyłącznie z nasion, czyli orzechów.
Orzech włoski (Juglans regia) – do ukorzeniania nadają się tylko rośliny o pokroju krzaczastym, tak jak ten. Tak wyhodowane drzewka owocują bardzo szybko i identycznie jak rośliny-matki. Fot. Niepodlewam
Odkłady poziome to jeden ze sposobów rozmnażania orzecha włoskiego. Inne to siew nasion (sposób najbardziej popularny i łatwy) oraz szczepienie drzewek (bardzo trudny, możliwy tylko pod osłonami).
Dzięki odkładom można wyhodować genetyczną kopię rośliny macierzystej. Młode sadzonki bardzo szybko zaczynają owocować. Można nawet w ten sposób stworzyć własną odmianę. Dlatego odkłady warto stosować, jeżeli przeznaczony do rozmnożenia orzech ma atrakcyjne owoce, z miękkimi skorupami.
Niestety, orzechy włoskie to najczęściej drzewa wysokie. Gdy żadnej młodej gałęzi nie da się przygiąć do ziemi, nie da się zrobić sadzonki. Poza tym, nawet jeśli mateczny orzech jest krzaczasty i można przygiąć gałąź do ziemi, ukorzenianie nie zawsze się udaje. Orzech ukorzenia się niechętnie i długo. Warto jednak próbować.
Rysunki poniżej przedstawiają – krok po kroku – jak ukorzenić orzecha włoskiego.
Ukorzenianie zaczyna się wczesną wiosną, zwłaszcza w marcu, gdy gleba już lekko odmarznie. Do ukorzeniania wybiera się młodą gałąź, najlepiej jednoroczną, która jest na tyle nisko, by móc ją przygiąć do ziemi.
Obok orzecha, prostopadle do niego, należy wykopać rowek o głębokości 5-10 cm i długości około 50 cm. Gałąź przygina się i układa w rowku. Następnie przypina się ją do ziemi, np. mocnymi i zakrzywionymi patykami albo metalowymi palikami, np. śledziami od namiotu.
Lepiej nie używać kamieni, ponieważ pod nimi gałąź orzecha może zostać zaatakowana przez choroby grzybowe.
Przygiętą i przypiętą do ziemi gałąź trzeba lekko przysypać ziemią (około 1-2 cm).
Wiosną z oczek przygiętej gałęzi wyrastają młode pędy. Zawsze rosną one pionowo do góry. Gdy osiągną 10-15 cm, przysypuje się je lekko ziemią.
W miarę wzrostu młodych pędów dosypuje się ziemi do kopczyka, aż do 20-30 cm. Można też kopczyk ściółkować, np. korą.
Cały zabieg trwa zwykle rok. Po roku można sprawdzić, delikatnie rozgarniając kopczyk w jednym miejscu, czy orzech włoski się ukorzenił. To jednak rzadkie. Najczęściej trzeba czekać 2 lata.
Ukorzenioną sadzonkę orzecha odcina się sekatorem od rośliny macierzystej. Czasami udaje się uzyskać kilka sadzonek.
Warto wiedzieć
Często ukorzenianie orzecha włoskiego w ogóle się nie udaje, zwłaszcza w lata suche. Jeśli się uda, satysfakcja jest ogromna.
