Jego kwiaty przypominają łapy orła. Orlik ogrodowy jest łatwy w uprawie. Kwitnie od maja do sierpnia. Rośnie zdrowo. Nie lubią go szkodniki.

Inne nazwy: Aquilegia hybrida, Orlik mieszańcowy

Pochodzenie: krzyżówka

Orlik ogrodowy to krzyżówka różnych gatunków orlików. To m.in. orlik pospolity.

Cechy: bylina

Orliki w pierwszym roku uprawy zwykle wypuszczają tylko rozety liści. Zakwitają w kolejnym roku.

Najpiękniej kwitną w 2-3 roku. Potem często zamierają. Jednak bardzo łatwo się rozsiewają, więc zostają w ogrodzie na lata.

Wysokość: 50-100 cm

Szerokość: 30-50 cm

Kwitnienie: maj – lipiec (V-VII)

Pełnia kwitnienia orlików przypada na przełom maja i czerwca (V-VI).

Kwiaty: białe, fioletowe, kremowe, niebieskie, różowe oraz wielobarwne; pojedyncze lub pełne

Kształt kwiatów orlików przypomina łapę orła. Stąd nazwa: orlik. Na pędzie kwiatowym jest zwykle co najmniej kilkanaście.

Zapach: brak

Liście: zielone; w czasie zawiązywania nasion przebarwiają się często na purpurowo

Zastosowanie: rabaty kwiatowe, łąki kwietne, wypełnianie pustych miejsc, np. między krzewami, skalniaki, bukiety

Stanowisko: słoneczne i półcień

Gleba: przeciętna lub żyzna; odczyn od kwaśnego do obojętnego (pH 5-7)

Podlewanie: nie ma potrzeby

Orliki ogrodowe, zwłaszcza co najmniej kilkumiesięczne egzemplarze, mają bardzo mocny, długi korzeń. Trudno je wyrwać! Dzięki temu są odporne na suszę.

Jeśli susza trwa długo, mogą zamierać liście. Organem przetrwalnikowym jest wtedy korzeń. Gdy spadnie deszcz, orlik ogrodowy się odradza.

Nawożenie: co 1-2 tygodnie, od maja do lipca (V-VII)

Najlepsze są nawozy do roślin kwitnących (zawierają mniej azotu, a więcej fosforu i potasu).

Orlik ogrodowy wybacza też brak nawożenia. Gdy rośnie w słabej ziemi i nie jest nawożony, jest mniej dorodny.

Rozmnażanie: nasiona i podział starszych kęp

• Nasiona – sieje się w od kwietnia do sierpnia (IV-VIII) do skrzynek, na rozsadniku albo stałe miejsca w ogrodzie.

Jeśli siew był do skrzynek lub na rozsadniku, młode orliki przesadza się na miejsca stałe w sierpniu lub wrześniu (VIII-IX). Orliki wschodzą dość nieregularnie. Jeśli w skrzynce nie wzejdą wszystkie, ziemię ze skrzynki warto wysypać w ogrodzie, np. na skalniaku – orliki mogą jeszcze wzejść nawet w następnym roku.

Orliki bardzo łatwo się krzyżują między sobą. Dlatego rośliny wyhodowane z nasion zebranych np. z fioletowych kwiatów, mogą wydać kwiaty różowe lub inne. Różnią się także wysokością.

• Podział kęp – tak rozmnaża się zwykle tylko orliki o wyjątkowej urodzie. Rośliny potomne powtarzają cechy orlika matecznego. Sadzonek jest jednak zwykle mało albo wcale.

Cięcie: do wazonów i przekwitające pędy

Jeśli przekwitłe kwiaty się zostawi, orlik zawiąże mnóstwo nasion i sam się rozsieje. Może zachwaszczać ogród.

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Choroby i szkodniki: bardzo odporny

Orlik ogrodowy rośnie zdrowo. Nie lubią go szkodniki.

Warto wiedzieć

• Orliki uprawiane są w Polsce od wieków. Nie tylko dekorowały ogrody i ogródki. Były też uważane za roślinę magiczną.

„Niepotężność do skutku małżeńskiego przez czary utraconą przywodzi” – twierdził Szymon Syreniusz, słynny lekarz i botanik, w swoim „Zielniku”, który ukazał się w 1613 roku.

• Orliki rosną w ogrodzie przy Pałacu Branickich w Białymstoku. Kwiaty tam sadzone są dobierane na podstawie książek ks. Krzysztofa Kluka z XVIII wieku. Ów słynny botanik pisał o orlikach.
• Księżna Izabela Czartoryska napisała książkę „Myśli różne o sposobie zakładania ogrodów”, która ukazała się w 1805 roku.

Wymienia w niej trzy rodzaje orlików: Z różowym kwiatem, Nakrapiany oraz Kanadyjski.

• Orlik ogrodowy nie jest jedynym orlikiem uprawianym w polskich ogrodach. Spotykane są także m.in. orlik kanadyjski (Aquilegia canadensis), orlik niebieski (Aquilegia caerulea), orlik pospolity (Aquilegia vulgaris).