To świetny krzew na żywopłoty. Ligustr pospolity jest niewymagający i lubi cięcie. Ma ładnie pachnące kwiaty. Nie przemarza.

Cechy: krzew

Inne nazwy: Ligustrum vulgare, Ptasi dziób

Wysokość: 1-3 m

Szerokość: 1-2 m

Większość ligustrów pospolitych dorasta do 2-3 m wysokości. Są też odmiany karłowe – o wysokości tylko około 1 m.

Ligustr pospolity rośnie dość szybko. Jego wymiary można bardzo łatwo korygować cięciem. Znosi je świetnie.

Kwitnienie: maj – czerwiec (V-VI)

Kwiaty: białe lub kremowobiałe; zebrane w kwiatostany

Ligustr pospolity ma kwiaty bardzo podobne lilaków (bzów). Są jasne i z daleka mało widoczne.

Zapach: piękny; średnio mocny

Ligustr pospolity pachnie podobnie jak lilaki (bzy).

Owoce: czarne

Liście: zielone lub żółto-zielone (w zależności od odmiany); opadają na zimę

Zastosowanie: żywopłoty cięte i niecięte, żywe rzeźby ogrodowe, ogrody zacienione, osłony przed ulicznym hałasem i kurzem oraz śniegiem

Ligustr pospolity to jeden z najlepszych krzewów na żywopłoty. Jest niewymagający, łatwy w uprawie i lubi cięcie. Doskonale znosi miejskie zanieczyszczenia i posypywanie chodników solą.

Stanowisko: słoneczne lub półcień

Ligustr pospolity jest niewymagający co do stanowiska. Bardzo dobrze rośnie także pod dużymi drzewami. W półcieniu jest mniej gęsty, zwłaszcza na dole.

Gleba: słaba lub przeciętna, najlepiej piaszczysta lekka; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5,5-8)

Podlewanie: młode rośliny – po posadzeniu, starsze – tylko w czasie suszy

Ligustr pospolity bardzo dobrze znosi przesuszenie. Nie potrzebuje systematycznego podlewania.

Nawożenie: kwiecień (IV)

Polecane są nawozy wieloskładnikowe do krzewów ozdobnych z liści albo uniwersalne.

Nawożenia nie potrzebują ligustry pospolite bardzo młode (2-3 lata od posadzenia).

Rozmnażanie: odkłady, sadzonki, odrosty korzeniowe

Ligustr pospolity najłatwiej rozmnaża się z odkładów i odrostów korzeniowych.

Cięcie: żywopłoty – od marca do września (III-IX); jeśli kwiatów ma być dużo w następnym roku – tylko po kwitnieniu, czyli czerwiec – lipiec (VI-VII)

Ligustry warto przycinać co roku, zwłaszcza w żywopłotach. Dzięki temu są gęściejsze. Łatwiej też zapanować nad ich rozmiarami.

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Ligustr pospolity jest odporny na największe mrozy. Nie potrzebuje żadnej ochrony.

Choroby i szkodniki: odporny

Ligustr pospolity rzadko sprawia problemy. Ze szkodników mogą ją atakować mszyce.

Ciekawe odmiany ligustra pospolitego

• Antrovirens – wysokość około 2 m
• Aureum – wysokość około 3 m
• Lodense – wysokość około 1 m

Warto wiedzieć

• W Polsce ligustr pospolity jest uprawiany od wieków jak krzew ozdobny. Został wymieniony m.in. w „Katalogu Drzew, Krzewów, Roślin i Kwiatów” w książce Izabeli Czartoryskiej (1746-1835) „Myśli różne o sposobie zakładania ogrodów” z 1805 r. Za jej czasów ligustr był znany jako ptasi dziób.

• Dawniej ligustr pospolity był używany do barwienia tkanin: na żółto (kora i liście) oraz na niebiesko (owoce).

• Wszystkie części ligustrów zawierają m.in. ligulinę i ligustrynę. Ich zjedzenie może spowodować zatrucie. Objawy to np. wymioty, biegunka, ból brzucha, problemy z krążeniem.