Ma potrójne, fioletowoniebieskie kwiaty. Lilak pospolity Jules Simon pięknie pachnie. Jest odporny na mróz i choroby. To stara odmiana z 1908 roku.
Lilak pospolity Jules Simon został wyhodowany w 1908 roku. Ma duże, potrójne, pachnące kwiaty. Fot. Niepodlewam
Inne nazwy: bez Jules Simon, lilak Jules Simon, lilak turecki Jules Simon, Syringa vulgaris Jules Simon
Pochodzenie: 1908 rok (Francja)
Hodowca: Lemoine
Wysokość: 2-5 m (w zależności od cięcia)
Lilak pospolity Jules Simon osiąga pełną wysokość po co najmniej 15-20 latach. Jego wielkość można korygować cięciem.
Szerokość: 2-4 m (w zależności od cięcia)
Kwitnienie: maj-czerwiec (V-VI)
Kwiaty: fioletowoniebieskie, potrójne
Lilak pospolity Jules Simon ma podobną cechę jak np. biała odmiana Madame Lemoine – zmienia kolor w miarę rozwijania się pąków. Pączki kwiatowe bzu Jules Simon są fioletowe, a po rozwinięciu kwiaty stają się niebieskie. Dlatego świeże kwiatostany mają kolor fioletowoniebieski.
Kwiatostany są duże, grube, sztywne. Nie wyginają się w łuk. Pojedyncze kwiaty są potrójne, bardzo duże.
Zapach: średnio mocny, bardzo piękny
Kwiaty bzu Jules Simon są potrójne. Pięknie, średnio intensywnie pachną. Fot. Niepodlewam
Lilak pospolity Jules Simon najbardziej intensywnie pachnie na słonecznych stanowiskach.
Owoce: bez wartości dekoracyjnej
Liście: jasnozielone
Zastosowanie: pojedynczy egzemplarz lub grupa w wyeksponowanych miejscach, na kwiat cięty
Lilaki pospolite Jules Simon mogą być ścinane do bukietów. Cięcie sprawia, że mają więcej kwiatów w kolejnych latach.
Stanowisko: słoneczne
Lilak pospolity Jules SImon toleruje półcień lecz kwitnie słabiej.
Gleba: żyzna (pH około 6-7)
Ziemia może być nawet przeciętna. Lilak pospolity Jules Simon jest tolerancyjny. Jednak na słabszej ziemi ma mniejsze kwiatostany.
Podlewanie: umiarkowane – młode rośliny, tylko w czasie suszy – starsze
Bzy bardzo nie lubią zalewania wodą korzeni. Dobrze rosną np. na małych wzniesieniach.
Nawożenie: kwiecień (IV)
Używać można nawozu wieloskładnikowego do krzewów kwitnących – z dużą ilością fosforu i potasu. Korzystne jest rozsypanie wokół bzu Jules Simon nawozu o wolnym działaniu, najlepiej 3 miesiące.
Lilaki bardzo młode (2-3 lata od posadzenia) nie potrzebują nawożenia.
Rozmnażanie: szczepienie i odkłady
Cięcie: po kwitnieniu, czyli początek czerwca (VI)
Po kwitnieniu ściąć trzeba wszystkie przekwitnięte kwiatostany, razem z pędami (1/3 długości).
Nie można opóźniać terminu cięcia, bo lilak pospolity Jules Simon tworzy pąki kwiatowe latem w roku poprzedzającym kwitnienie. Zbyt późne cięcie skutkuje brakiem kwiatów albo słabym kwitnieniem.
Więcej o cięciu lilaków po kwitnieniu CZYTAJ TUTAJ
Co kilka lat warto wykonać cięcie prześwietlające (usuwa się bardzo stare pędy i nadmiernie zagęszczające krzew). Zaniedbanym bzom, rzadko lub wcale nie ciętym, potrzebne jest cięcie odmładzające.
Kilkudziesięcioletni lilak Jules Simon po przycięciu wypuścił młode pędy. Fot. Niepodlewam
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Ciekawostki
- Lilak pospolity Jules Simon pochodzi ze słynnej i starej hodowli francuskiej Lemoine.
- Nazwa tej odmiany bzu upamiętnia francuskiego filozofa i polityka – Jules Simon żył w latach 1814-1896.
