Można go siać prawie cały rok. Koper ogrodowy to świetna, mocno pachnąca przyprawa i zioło na bezsenność. Ma małe wymagania.

Inne nazwy: Anethum graveolens, Koper, Koper swojski, Koperek, Koperek pospolity, Kopr, Kopr ogrodny

Cechy: roślina jednoroczna

Koper ogrodowy jest uprawiany jako roślina przyprawowa i lecznicza. Ma silny aromat.

Wysokość: 70-120 cm

Rozmnażanie: nasiona

Koper ogrodowy kwitnie od lipca do września (VII-IX). Zawiązuje dużo nasion.

Termin siewu koperku ogrodowego:

• Kwiecień – od drugiej połowy miesiąca
• Maj
• Czerwiec
• Lipiec
• Sierpień – do 10 dnia tego miesiąca
• Październik – druga połowa miesiąca
• Listopad
• Grudzień

Koper ogrodowy można siać prawie cały rok. W sezonie wiosenno-letnim najlepiej siać koper ogrodowy co 2-3 tygodnie, by zapewnić ciągły zbiór.

Nasiona kopru, bardzo dobrze zimują w gruncie. Koper ogrodowy rozsiewa się także sam, ale nie jest ekspansywny.

Głębokość siewu: 1-2 cm

Koper ogrodowy kiełkuje w temperaturze od 10 stopni Celsjusza (gleby). Zielone listki pojawiają się po 14-20 dniach.

Więcej kiedy i jak siać koper ogrodowy CZYTAJ TUTAJ

Zbiór: po około 50 dniach od siewu

Koper ogrodowy można uprawiać na zielono, czyli dla młodych liści. Wtedy czas uprawy jest krótki. Gdy koper ogrodowy uprawia się na nasiona, uprawa trwa najdłużej.

Uwaga! W czasie upałów i suszy koper ogrodowy ma tendencję do przedwczesnego zakwitania. Takie rośliny trzeba jak najszybciej zebrać i zjeść. Nie będą już wypuszczały nowych liści.

Zastosowanie: przyprawa – dania obiadowe, sałatki, na kanapki, dekoracja dań, kwaszenie ogórków, marynaty; roślina lecznicza – na bezsenność, trawienie, laktację, nadciśnienie

Koper ogrodowy ma mnóstwo zastosowań w polskiej kuchni. Jest bardzo smaczny zarówno na surowo, jak i gotowany, duszony, pieczony.

Jadalna jest prawie cała roślina (prócz korzeni). Liście koperku są najdelikatniejsze. Łodygi i kwiaty dodaje się np. do kwaszenia ogórków. Świeży koperek zawiera m.in. witaminę C.

Stanowisko: słoneczne

W cieniu koper ogrodowy rośnie bardzo słabo.

Gdzie siać: grunt, tunele foliowe, szklarnie, donice

Koper ogrodowy dobrze rośnie w uprawie współrzędnej. Więcej CZYTAJ TUTAJ

Koper nie powinien być siany obok oraz po warzywach i ziołach z rodziny selerowatych, do której także należy. To m.in. arcydzięgiel litwor, kminek, lubczyk ogrodowy, pasternak, seler naciowy, seler korzeniowy.

Gleba: przeciętna lub żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn od lekko kwaśnego do obojętnego (pH 6,5-7)

Ogólnie koper ogrodowy nie jest wymagający co do ziemi. Gleba nie może być jednak ani za sucha, ani za mokra.

Najlepiej koperek rośnie na stanowiskach w 2 i 3 roku po nawożeniu obornikiem.

Podlewanie: umiarkowane

Nawożenie: niekonieczne w uprawie amatorskiej

W uprawie amatorskiej kopru wystarczy nawieźć ziemię przed siewem.

Odporność na mróz: ginie przy najmniejszym przymrozku

Mróz potrafią przetrwać jedynie nasiona koperku. Dobrze zimują w gruncie.

Choroby i szkodniki: odporny

Koper ogrodowy choruje rzadko. Mogą go atakować m.in. mączniaki, szara pleśń, zgnilizna twardzikowa. Jednak częściej słaby wzrost kopru to wynik zbyt suchej ziemi i upał.

Uciążliwym szkodnikiem koperku, zwłaszcza podczas pogody bezdeszczowej i ciepłej, jest mszyca wierzbowo-marchwiowa.

Ciekawe odmiany koperku ogrodowego

• Ambrozja
• Fernleaf
• Herkules
• Kozak
• Lukullus
• Szmaragd
• Vierling

Warto wiedzieć

• Koper ogrodowy jest uprawiany w Europie od 2.000 lat. W Polsce jest znany co najmniej od czasów królowej Bony Sforza (1494-1557).

• Obecnie koperek jest ceniony przede wszystkim jako aromatyczna przyprawa. Jednak kiedyś był używany w Polsce głównie jako lek na bezsenność. Jak podaje Józef Rostafiński w „Zielniku czarodziejskim” z 1893 roku, kopr (tak wtedy nazywano koper) stosuje się „Przeciwko snom niespokojnym i rzucaniu się w czasie snu”. Aby zasnąć, sok koperku rozcierano na skroniach i nosie albo na głowę zakładano wianki z koperku. Świeży koperek włożony pod poduszkę był lekiem na chrapanie.