Rośnie nisko przy ziemi. Jałowiec płożący Wiltonii to stara odmiana w niebieskozielonym kolorze. Lubi słońce. Świetnie rośnie w słabej ziemi i bez podlewania. Jest odporny na mróz.

Jałowiec płożący Wiltonii to bardzo niska, stara odmiana znaleziona w 1914 roku w USA. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Jałowiec płożący Blue Carpet, Jałowiec płożący Wilton, Jałowiec płożący Wiltona, Juniperus horizontalis Wiltonii

Wysokość: 15-20 cm

Szerokość: 2-3 m

Jałowiec płożący Wiltonii rośnie dość szybko. Jego wymiary można korygować cięciem.

Liście: niebieskozielone łuski

Zimą jałowiec Wiltonii ma szarawy odcień. Niebieskozielony kolor powraca po ustąpieniu mrozów.

Jałowiec płożący Wiltonii ma niebieskozielony kolor. Fot. Niepodlewam

Gleba: przeciętna, piaszczysta; odczyn od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (najlepsze jest pH około 7)

Podlewanie: rzadko lub wcale

Jałowce płożące Wiltonii podlewa się tylko po posadzeniu oraz podczas suszy. Nie należy ich sadzić na często podlewanych rabatach – wtedy chorują. Lepiej rosną, gdy mają za sucho, niż za mokro.

Stanowisko: słoneczne

W półcieniu jałowce płożące Wiltonii są rzadkie.

Przeznaczenie: zielone dywany, zamiast trawnika, małe i duże skalniaki, skarpy, donice na balkonie i tarasie, na grobach

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Jałowiec płożący Wiltonii jest odporny na największe mrozy.

Jeśli rośnie w donicach, zabezpieczenie na zimę jest jednak potrzebne. Może bowiem wyschnąć, gdy ziemia w donicy zamarznie na kamień. Dlatego donicę należy owinąć np. tekturą, a ziemię wyściółkować (korą, zrębkami, szyszkami).

Pod wpływem mrozu jałowiec Wiltonii staje się szarawy. Fot. Niepodlewam

Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)

Jałowiec płożący Wiltonii świetnie znosi cięcie. Ran po cięciu nie trzeba zabezpieczać.

Choroby i szkodniki: odporny

Jałowiec płożący Wiltonii rośnie zdrowo. Jeżeli choruje, to zwykle z nadmiaru wody. Atakują go wtedy choroby grzybowe. Zimą należy unikać sypania na niego śniegu z odśnieżanych ścieżek.

Doskonale znosi miejskie zanieczyszczenia: spaliny, smog, kurz. Nadaje się do sadzenia przy ruchliwych ulicach.

Warto wiedzieć

Starsze jałowce płożące Wiltonii zawiązują szyszkojagody (popularnie nazywane owocami). Są niebieskie, gdy dojrzeją.
Jałowiec płożący Wiltonii to stara odmiana. Znalazł go Jacob van Heiningen w 1914 roku na wyspie Vinalhaven w Maine (USA). Nową odmianę zaczęła rozmnażać i sprzedawać szkółka South Wilton w Connecticut, znajdująca się kilkaset kilometrów od miejsca pochodzenia jałowca.
Nazwa jałowca Wiltonii pochodzi od nazwy szkółki South Wilton. Jacob van Heiningen, który był związany z tą szkółką, wyhodował też choinę kanadyjską Wilton.
Jałowiec Wiltonii czasami tworzy naturalne mutacje w bardzo ciekawych kolorach, zupełne innych niż roślina mateczna. Jego sportami są złociste odmiany Golden Carpet oraz Mother Lode.