Ma kształt małej kuli. Żywotnik zachodni Mirjam jest niewymagający i odporny. Bardzo dobrze znosi cięcie. Nie wydaje szyszek.
Żywotnik zachodni Mirjam ma okrągły kształt. Stare egzemplarze osiągają około 1 metra średnicy. Fot. Niepodlewam
Inne nazwy: biały cedr Mirjam, Thuja occidentalis Mirjam, tuja zachodnia Mirjam
Wysokość: 1 m (po 10 latach ma około 50 cm)
Żywotnik zachodni Mirjam rośnie wolno (do 5 cm rocznie), najbardziej intensywnie wiosną i wczesnym latem. Jego wymiary można regulować cięciem. Jest doskonały do przycinania w kształcie idealnej kuli.
Szerokość: 1 m (po 10 latach ma około 50 cm)
Liście: miękkie łuski w kolorze ciemnej zieleni; młode pędy są złociste
Zimą łuski żywotnika zachodniego Mirjam lekko przebarwiają się na końcach na rudy kolor przechodzący w brąz. Zjawisko jest naturalne, nie ma związku z błędami w uprawie. Wiosną łuski ponownie zmieniają kolor na zielony ze złocistym odcieniem.
Podczas zimy tuja Mirjam lekko rudzieje na końcach. Z nastaniem ciepłych dni łuski powracają do złocistozielonego koloru. Fot. Niepodlewam
Gleba: odmiana niewybredna, dobrze toleruje odczyn zasadowy (ziemię wapienną)
Podlewanie: umiarkowane
Żywotnik zachodni Mirjam korzeni się niezbyt głęboko. Dlatego zimą, zwłaszcza gdy nie ma śniegu, oraz podczas letnich suszy może wysychać. Korzystnie jest go ściółkować, np. korą.
Stanowisko: słoneczne, toleruje półcień
Tuje Mirjam nie powinny być sadzone w dużym półcieniu i cieniu. Jeśli mają za mało słońca, są rzadkie i tracą ładny, kulisty pokrój. Bardzo dobrze rosną, gdy mają wilgoć w powietrzu. Dlatego lubią stanowiska obok np. oczek wodnych i stawów, a także często podlewanego trawnika.
Żywtnik zachodni Mirjam jest najładniejszy, gdy rośnie w słońcu lub lekkim półcieniu. Fot. Niepodlewam
Przeznaczenie: wyeksponowane miejsca, najlepiej blisko ścieżek, szpalery, małe ogrody, skalniaki, cmentarze
Wytrzymałość na mróz: dobra
Żywotnik zachodni Mirjam dobrze znosi siarczyste mrozy. Z powodu płytkiego systemu korzeniowego zdarza mu się wysychać w czasie mroźnych, bezśnieżnych zim (częściowo lub nawet całkowicie). Dlatego trzeba go ściółkować, zwłaszcza młode egzemplarze. Na ściółkę nadają się np. kora, szyszki, zrębki, kamyki.
Płytkie korzenie sprawiają, że starsze tuje trudno się przyjmują.
Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)
Żywotnik zachodni Mirjam zachowuje kulisty kształt nawet bez przycinania. Jednak przy pomocy nożyc można formować kule idealne. Poza tym w ten sposób łatwo korygować jego wysokość i szerokość.
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Żywotnik zachodni Mirjam bywa atakowany przez misecznika tujowca. Objawy jego żerowania to wypukłe tarczki na gałązkach. Potem pędy robią się brązowe i zamierają.
Najczęściej jednak zasychanie gałązek to wynik braku słońca oraz przesuszenia ziemi (zarówno latem, jak i zimą).
Warto wiedzieć
- Żywotnik zachodni Mirjam pochodzi od popularnej odmiany Danica. Nie wydaje szyszek.
- Podobnie jak inne odmiany żywotników zachodnich, Mirjam zawiera olejek eteryczny tujon. Może spowodować podrażnienia skóry, np. swędzące, czerwone plamy. Aby ich uniknąć, tuje trzeba ciąć w rękawicach oraz ubraniu zakrywającym ramiona i nogi.
- Nie wolno jeść ani szyszek, ani gałązek. Objawy zatrucia to m.in. wymioty, ból brzucha, biegunka. Konieczna jest wizyta u lekarza. Tujon w dużych ilościach może uszkodzić np. nerki.
