iglaki na piasek

Żywotnik zachodni Globosa – uprawa i odporność

Ma kształt dużej kuli. Żywotnik zachodni Globosa to iglak o miękkich łuskach. Jest niewymagający i odporny na mróz. Lubi ściółkowanie np. korą.

Młody żywotnik zachodni Globosa ma kształt idealnej kuli. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: cedr biały Globosa, Thuja occidentalis Globosa, tuja zachodnia Globosa

Wysokość: około 3-4 m

Żywotniki zachodnie Globosa rosną wolno, po około 5 cm rocznie. Ich wymiary można korygować cięciem.

Szerokość: około 3 m

Stare żywotniki zachodnie Globosa mają kształt niskiego drzewka z kulistą koroną. Na zdjęciu jest egzemplarz z Ogrodu Botanicznego w Warszawie. Fot. Niepodlewam

Liście: miękkie łuski w kolorze ciemnej zieleni

Zimą łuski żywotnika zachodniego Globosa brunatnieją – to naturalne zjawisko. Wiosną – po ustąpieniu mrozów – znowu stają się zielone.

Już w młodym wieku żywotnik zachodni Globosa zawiązuje szyszki. Fot. Niepodlewam

Już w młodym wieku żywotnik zachodni Globosa zawiązuje szyszki. Fot. Niepodlewam

Gleba: odmiana niewybredna, dobrze toleruje odczyn zasadowy (ziemię wapienną)

Podlewanie: umiarkowane

Żywotnik zachodni Globosa ma dość płytkie korzenie. Dlatego bywa narażony na wysychanie. Korzystnie go podlewać w czasie suszy i ściółkować.

Stanowisko: słoneczne, toleruje półcień

Lubi wilgoć w powietrzu. Dobrze rośnie np. w pobliżu oczka wodnego.

Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, szpalery w dużych ogrodach, duże skalniaki

Żywotnik zachodni ładnie się prezentuje np. na trawnikach. Fot. Niepodlewam

Żywotnik zachodni Globosa ładnie się prezentuje np. na trawnikach. Fot. Niepodlewam

Wytrzymałość na mróz: dobra

Ze względu na dość płytki system korzeniowy żywotnik zachodni Globosa jest narażony na wysychanie: latem – w czasie suszy, zimą – gdy nie ma śniegu. Dlatego korzystnie jest go ściółkować, np. korą, zrębkami, szyszkami.

Zanieczyszczone powietrze miejskie nie przeszkadza żywotnikom zachodnim Globosa. Fot. Niepodlewam

Zanieczyszczone powietrze miejskie nie przeszkadza żywotnikom zachodnim Globosa. Fot. Niepodlewam

Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)

Żywotnik zachodni Globosa bardzo dobrze znosi przycinanie. Można go kształtować w idealną kulę.

Choroby i szkodniki: odmiana odporna

Podobnie jak inne żywotniki zachodnie, odmiana Globosa bywa atakowana przez misecznika tujowca. Na gałązkach pojawiają się wypukłe tarczki. Potem pędy brązowieją i zamierają.

Warto wiedzieć

  • Cechą charakterystyczną żywotników zachodnich Globosa są liczne szyszki. Zawiązują je nawet młode egzemplarze.
Liczne szyszki to cecha charakterystyczna na starszych żywotnikach zachodnich Globosa. Tak krzewy wyglądają w sierpniu (VIII). Fot. Niepodlewam

Liczne szyszki to cecha charakterystyczna żywotników zachodnich Globosa. Tak stare krzewy wyglądają w sierpniu (VIII). Fot. Niepodlew

  • Wszystkie żywotniki zachodnie zawierają olejek eteryczny tujon. Powoduje on podrażnienia skóry, np. swędzące plamy. Dlatego cięcie trzeba wykonywać w rękawicach oraz stroju zakrywającym ramiona i nogi.
    Niebezpieczne jest także zjedzenie żywotnika zachodnia. Pierwsze objawy zatrucia to m.in. wymioty, ból brzucha, biegunka. Konieczna jest wizyta u lekarza.
Żywotnik zachodni Globosa - pień i kora starego krzewu. Fot. Niepodlewam

Żywotnik zachodni Globosa – pień i kora starego krzewu. Fot. Niepodlewam