Ma wspaniale pachnące kwiaty. Heliotrop peruwiański od lipca do jesieni. Nadaje się do uprawy na balkonie, tarasie, w ogrodzie.

Inne nazwy: Heliotropium, Heliotropium arborescens, Heliotropium peruvianum, Heliotrop wonny, Tomiłek

Cechy: bylina lecz w polskim klimacie uprawiana jako roślina jednoroczna

Heliotropy peruwiańskie nadają się do uprawy w donicach i skrzynkach oraz w gruncie.

Uprawa heliotropów w pojemnikach jest prostsza iż w gruncie. Łatwiej im zapewnić stale lekko wilgotną ziemię.

Heliotrop peruwiański należy do rodziny ogórecznikowatych. Jest spokrewniony z takimi roślinami jak brunera wielkolistna, ogórecznik lekarski, żywokost lekarski.

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wysokość: 20-40 cm

Szerokość: 20-40 cm

W naturze heliotropy peruwiańskie osiągają nawet 100 cm wysokości.

Kwitnienie: lipiec – wrzesień (VII-IX)

Kwitnienie heliotropów koczy pierwszy jesienny przymrozek.

Kwiaty: białe, fioletowe, niebieskie; pojedyncze

Heliotropy mają kwiaty drobne, ale zebrane w okazałe kwiatostany. Najrzadszy wśród heliotropów jest kolor biały.

Zapach: bardzo mocny; bardzo piękny z nutami gardenii i storczyków

Heliotrop peruwiański pachnie tak mocno, że wystarczy mieć jedną roślinę, by balkon czy ogród spowijał piękny zapach.

Liście: zielone

Zastosowanie: rabaty kwiatowe, skrzynki i donice na balkonie oraz tarasie, obwódki, kwiat cięty, składnik perfum

Stanowisko: słoneczne

Heliotropy kochają słońce i ciepłe, osłonięte od wiatru miejsca.

Gleba: żyzna, najlepiej z dużym dodatkiem kompostu; odczyn zbliżony do obojętnego (pH 6,5-7)

Podlewanie: umiarkowane

Heliotrop peruwiański lubi być często podlewany lecz małymi dawkami wody. Źle znosi dłuższe przesuszenie. Zapewnienie stale lekko wilgotnego podłoża jest najtrudniejsze w uprawie heliotropów.

Nawożenie: co tydzień

Heliotropy peruwiańskie zaczyna się nawozić po 2 tygodniach od posadzenia na miejsce stałe. Najlepsze są nawozy do roślin kwitnących (zawierają mniej azotu, a więcej fosforu i potasu).

Rozmnażanie: nasiona i sadzonki

• Nasiona – sieje się w lutym (II) do skrzynek w ogrzewanym pomieszczeniu. Wschodzą około 4 tygodni. Na zewnątrz heliotropy można sadzić po 15 maja, gdy minie największe ryzyko przymrozków.
• Sadzonki – heliotrop peruwiański to bylina. Można go przechować przez zimę w chłodnym pomieszczeniu (10-15 stopni Celsjusza). Sadzonki z rośliny matecznej pobiera się na przełomie lutego i marca (II-III) i od razu sadzi w ziemi.

Cięcie: cały sezon wegetacyjny

Heliotrop peruwiański od kwietnia (IV) do zakwitnięcia warto uszczykiwać (najmłodsze pędy). Dzięki temu dobrze się rozkrzewia.

Ze starszych heliotropów ucina się przekwitłe kwiaty. Ten zabieg sprzyja wypuszczaniu nowych pąków kwiatowych.

Wytrzymałość na mróz: do około minus 3 stopni Celsjusza

Choroby i szkodniki: dość odporna

Heliotrop peruwiański rzadko choruje. Powodem jest zwykle nadmiar albo brak wody.

Ciekawe odmiany heliotropu peruwiańskiego

• Marine – niebieski
• Nautilius Blue – fioletowoniebieski
• White Lady – biały

Warto wiedzieć

• Nazwa heliotrop pochodzi od greckich słów Helios – słońce oraz trepein – zwracać się. To nawiązanie do zachowania kwiatów heliotropu, które obracają się zawsze ku słońcu, podobnie jak np. słonecznik.
• Heliotrop peruwiański był bardzo popularny w Polsce na przełomie XIX i XX wieku. Zwano go wówczas często tomiłek. Był opisany w książce „Praktyczna hodowla kwiatów w pokoju” Roberta Bettena z 1901 roku.