Bardzo stara odmiana odporna na choroby. Grusza Bonkreta Williamsa jest niewybredna co do gleby. Może przemarzać, ale potrafi się regenerować.
Grusza Bonkreta Williamsa – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR.
Inne nazwy: Bertlett, Bartlett de Boston, Bartlett Williamsa, Bon Chrietien (Dobry Chrześcijanin), Bon-Chretien William, Bon-Chretien Williams, Bonchretien Williamsa, Delavault, Die Salis, Doyenne Clement, Poire Williams, Williams Bon Chrietien, Williams, Williams Christbirn, Williams Christbirne, Willjamsa
Pochodzenie: około 1750 roku (Anglia)
Dojrzewanie: wrzesień (IX)
Owoce: duże i średniej wielkości (ok. 7-9 cm); skórka cienka, zielonożółta z rdzawymi cętkami i plamkami, czasem z lekkim rumieńcem; miąższ żółtobiały, masłowaty, smaczny, słodki; lekko korzenny zapach; gdy są przejrzałe, stają się mączyste
Przeznaczenie: owoce deserowe, do jedzenia na surowo, oraz na przetwory i suszenie
Przekrojona gruszka Bonkreta Williamsa. Fot. Niepodlewam
Gleba: niewybredna, może rosnąć nawet na piasku
Stanowisko: słoneczne
Grusza Bonkreta Williamsa rośnie szybko, osiąga średnie rozmiary. Kwitnie średnio późno. Jest plenna, wydaje owoce co roku. Zaczyna owocować już po 3-4 latach.
Odporność: dobra na choroby; może przemarzać
Młode drzewka trzeba zabezpieczać przed mrozem. Starsze drzewa potrafią się regenerować i znowu owocują. Dość duża wrażliwość na mróz to wada odmiany Bonkreta Williamsa. Jednak z drugiej strony w polskim klimacie jest uprawiana z powodzeniem od co najmniej 150 lat.
Zapylacze: Bera Bosca, Bera Hardego, Diuszesa Wczesna, Dobra Ludwika, Duanna Zimowa, Esperena Pańska, Faworytka, General Lecrec, Hardenpont Zimowa, Jozefinka, Komisówka, Konferencja, Kongresówka, Krzywka, Lipcówka Kolorowa, Packhama, Paryżanka, Patawinka, Trewinka, Żyfardka
Ciekawostki
- Odmiana Bonkreta Williamsa została odkryta około 1750 roku przez angielskiego nauczyciela o nazwisku Stair. Jednak w XVIII wieku spopularyzował ją rolnik Williams z Londynu (Anglia) i to od jego nazwiska pochodzi nazwa tej gruszy – Bonkreta Williamsa.
- Niewykluczone, że grusza Bonkreta Williamsa była uprawiana już w średniowieczu. Legenda wiąże tę odmianę ze świętym Franciszkiem z Paoli (1416-1507). Miał on przywieźć nasiona gruszy ze swojej ojczyzny, czyli Włoch, i podarować je Ludwikowi XI – królowi Francji (czyli byłaby to raczej odmiana włoska, niż angielska).
- Bonkreta Williamsa jest jednym z rodziców gruszy Faworytka (nazywanej popularnie Klapsa). Drugi rodzic Faworytki to Masłówka Zwykła.
- W 1880 roku na polskich targach za jeden owoc Bonkrety Williamsa płacono po 5-8 kopiejek.
- Pod koniec XIX wieku gruszki Bonkreta Williamsa były ulubioną odmianą mieszkańców Paryża.
- Bonkreta Williamsa to ciągle jedna z najpopularniejszych odmian grusz na świecie.
- Grusza Bonkreta Williamsa była polecana do uprawy na ziemiach polskich przez IV Zjazd Owocoznawców, który odbył się w 1909 roku w Częstochowie.
Lista innych starych odmian grusz sprzed 1914 roku CZYTAJ TUTAJ
Źródło:
*wiedza własna
*„Sad i ogród owocowy” z 1912 roku Edmunda Jankowskiego
*„Sadownictwo gospodarskie” z 1902 roku Władysława Tynieckiego
*„Ogród szkolny” z 1889 roku Franciszka Langauera i Eustachego Wołoszczaka
*„Ogrodnik Polski” z 1880, 1885 i 1903 roku
*”Deutsche Pomologie” Wilchelma Lauche z 1882-1883 roku
Na publikację rysunku gruszki Bonkreta Williamsa z XIX wieku zgodę udzieliła biblioteka Wageningen UR w Holandii
