Kwitnie zimą, zawsze na biało. Eucharis to doniczkowy kwiat cebulowy. Ślicznie pachnie. Znany jest także jako lilia amazońska.

Inne nazwy: Eucharis amazonica, Lilia amazońska

Eucharist to kwiat cebulowy. W Polsce uprawiany jako kwiat doniczkowy w mieszkaniach.

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Wysokość: 50-70 cm

Kwitnienie: listopad – marzec (XI-III)

Kwiaty: białe; pojedyncze

Kwiaty eucharisów są podobne do narcyzów. Mają wyjątkowo oryginalne przykoronki – są zrośnięte z pręcikami.

Na każdym pędzie jest po kilka kwiatów, który rozwijają się stopniowo. Gdy najstarszy przekwita, najmłodszy rozchyla płatki.

Zapach: średnio mocny; piękny

Liście: zielone

Eucharis ma liście w odcieniu ciemnej zieleni. Są także dekoracyjne. Nie zasychają w okresie spoczynku. Z upływem lat powstają kępy liści. Tworzy je nie jedna lecz wiele cebul potomnych.

Zastosowanie: kwiat doniczkowy, bukiety, dekoracje stołów na wyjątkowe okazje

Eucharisy kwitną zimą. Dlatego są wykorzystywane np. w bukietach ślubnych i dekoracjach stołów na Boże Narodzenie.

Stanowisko: słoneczne, ale nie w prażącym słońcu

Eucharis to kwiat ciepłolubny. Preferuje temperaturę 20-22 stopni Celsjusza przez cały rok.

Gleba: żyzna, próchnicza, odczyn lekko kwaśny (pH 5,5-6,6)

Podlewanie: umiarkowane

Po kwitnieniu, czyli wiosną, podlewanie warto lekko ograniczyć. W tym czasie eucharis przechodzi czas spoczynku. To sprzyja kwitnieniu.

Nawożenie: maj – październik (V-X); raz w miesiącu

Lilie amazońskie nie są żarłoczne. Najlepsze są nawozy do kwiatów cebulowych lub do roślin doniczkowych kwitnących.

Przesadzanie: gdy doniczka stanie się za ciasna

Eucharisy lubią rosnąć w koloniach. Najstarsza cebula daje bardzo dużo drobnych cebulek przybyszowych, które wypuszczają liście. Zanim najmłodsze cebule zakwitną, mija kilka lat. Odżywiają one jednak starsze, większe cebule, z którymi są połączone. Sprzyja to ich kwitnieniu.

Podczas przesadzania najlepiej nie rozdzielać cebulek, czyli przesadzać całą kolonię. Pojedyncze cebulki odrywa się tylko w celu rozmnożenia eucharisa.

Rozmnażanie: cebule

Sadzenie: marzec i kwiecień (IV) oraz ewentualnie maj – sierpień (V-VIII)

Odporność: dobra

Eucharis nie sprawia większych kłopotów. Rośnie zdrowo. Nie lubią go szkodniki.

Bywa kapryśny w kwitnieniu. Przyczyny trudno określić.

Jest nieodporny na mróz.

Ciekawostki

• Nazwa kwiatu eucharis pochodzi od imienia Eucharis. Była piękną nimfą w książce Francoisa Fenelona z 1699 roku. Istnieje także planetoida Eucharis, którą odkryto w 1878 roku.
• Eucharis należy do rodziny amarylkowate. Spokrewniony jest z takimi kwiatami jak amarylis , hippeastrum, krasnokwiat białowiatowy, krasnokwiat Katarzyny, narcyz, śnieżyca letnia, śnieżyca wiosenna.