Ma liście żółto-zielone, mocno pachnące, delikatne w smaku. Szałwia lekarska Icterina to wyjątkowo piękna odmiana.

Inne nazwy: Salvia officinalis Icterina, Szałwia zwyczajna Icterina

Cechy: roślina wieloletnia (półkrzew)

Szałwia lekarska Icterina drewnieje z czasem, ale nigdy cała. Dlatego po zimie ma zaschnięte końce pędów. Należy ją przyciąć wiosną (na przełomie kwietnia i maja).

Szałwie Icterina wyróżnia kolor liści. Są żółto-zielone i mocno pachną. To bardzo piękna, zwracająca uwagę odmiana. Liście wyglądają, jakby zawsze padały na nie promienie słońca.

Wysokość: około 50 cm

Szałwia lekarska Icterina to jedna z niższych odmian.

Kwitnienie: maj – czerwiec (V-VI)

Szałwia lekarska Icterina ma kwiaty fioletowe. Silnie pachną, tak jak cała roślina. Kwiaty szałwii lubią odwiedzać pszczoły.

Rozmnażanie: nasiona i sadzonki z odkładów poziomych

Szałwia lekarska Icterina jest średnio trudna do rozmnożenia z nasion. Łatwo ją rozmnożyć z sadzonek.

• Nasiona – wysiew na głębokość 1-1,5 cm do doniczek, skrzynek lub na rozsadnik w marcu (III). Do gruntu oraz donic młodą szałwię sadzi się na przełomie kwietnia i maja (IV-V).

• Sadzonki – pobiera się ze starszych roślin, co najmniej 2-letnich, w maju i czerwcu (V-VI).

Wykorzystanie: w kuchni – herbatka ziołowa poprawiająca nastrój, przyprawa do dań mięsnych, warzywnych, makaronu; w lecznictwie – stany zapalne, np. gardła, dziąseł i skóry, przeziębienie; w kosmetyce – kąpiele wygładzające skórę; w ogrodzie – roślina ozdobna oraz do uprawy współrzędnej z warzywami (poprawia ich odporność).

Szałwia lekarska Icterina ma silny zapach z nutami mięty i cytryny. Smak liści jest jednak dość łagodny, bez goryczki. Liście szałwii Icterina ładnie wyglądają na talerzu także jako dekoracja. Najsmaczniejsze są młode listki.

Zbiór: maj – sierpień (V-VIII)

Szałwia lekarska Icterina nadaje się do użytku w postaci świeżej i suszonej.

Uwaga! Temperatura suszenia szałwii nie powinna przekraczać 35 stopni Celsjusza.

Stanowisko: słoneczne

Szałwia lekarska Icterina w cieniu rośnie bardzo słabo, a w półcieniu ma gorzej wybarwione liście. Potrzebuje więcej słońca niż odmiany o liściach zielonych.

Ziemia: żyzna, najlepiej o odczynie od lekko kwaśnego do obojętnego (pH 6,5-7)

Szałwia lekarska Icterina jest tolerancyjna co do ziemi i jej odczynu. Znosi nawet kwaśną ziemię (do pH 5,5) oraz zasadową (do pH 8). Rośnie jednak słabiej.

W uprawie amatorskiej szałwie przesadza się co 6-10 lat. Jeśli szałwia lekarska Icterina jest ściółkowana kompostem co roku, przesadzać można nawet jeszcze rzadziej.

Podlewanie: umiarkowane

Szałwia lekarska Icterina lepiej znosi przesuszenie niż obfite podlewanie.

Nawożenie: co 2 tygodnie od maja do lipca (V-VII)

Do nawożenia szałwii Icterina najlepiej stosować nawóz naturalny, np. z odchodów dżdżownic. Szałwia lekarska Icterina lubi być ściółkowana kompostem. Szałwie nawozi się najpóźniej do końca lipca (VII).

Odporność na mróz: dobra

Na przemarznięcie narażone są najbardziej szałwie jednoroczne, które nie mają jeszcze zdrewniałych pędów. Starsze, zdrewniałe szałwie lekarskie znoszą mróz bardzo dobrze. Mogą im przemarzać pędy najmłodsze, jeszcze niezdrewniałe (wiosną trzeba je obciąć).

Choroby i szkodniki: bardzo odporna

Szałwia lekarska Icterina choruje bardzo rzadko. Nie lubią jej szkodniki. Gdy ma za mokro, może być atakowana przez choroby grzybowe.

Warto wiedzieć

• Nazwa szałwii Icterina wywodzi się od greckiego słowa ikteros , czyli żółtawy. Tak starożytni Grecy określali m.in. ptaki w żółtym kolorze.