Świerk Engelmanna – uprawa, odporność, cięcie

Jest wyjątkowo odporny i mało wymagający. Świerk Engelmanna rośnie zdrowo, nie sprawia problemów. Ma wiele karłowych odmian.

Świerk Engelmanna ma igły w srebrzystym odcieniu. Na zdjęciu jest odmiana Compacta. Fot. Niepodlewam

Świerk Engelmanna ma igły w srebrzystym odcieniu. Na zdjęciu jest odmiana Compacta. Fot. Niepodlewam

Pochodzenie: Ameryka Północna

Inne nazwy: Picea engelmanni

Wysokość: od 50 cm do 7 m

Szerokość: od 50 cm do 3 m

W naturze świerki Engelmanna dorastają zwykle do 20-40 m wysokości. Największy okaz rośnie w USA – ma ok. 68 m wysokości. Najstarszy świerk Engelmanna również rośnie w USA – jego wiek szacuje się na ponad 900 lat.

W ogrodach sadzi się wyłącznie odmiany szlachetne. Wiele z nich to karzełki, rzadko osiągające 100 cm wysokości. Są też odmiany o pokroju choinki wykorzystywane m.in. na drzewka bożonarodzeniowe.

Liście: igły szarozielone, niebieskozielone lub srebrzystoniebieskie

Igły świerka Engelmanna. Fot. Niepodlewam

Igły świerka Engelmanna. Fot. Niepodlewam

Gleba: przeciętna; odczyn od bardzo kwaśnego do zasadowego (pH 5-8)

Świerk Engelmanna jest niewymagający co do ziemi. Rośnie dobrze prawie w każdej ziemi, oprócz podmokłej.

Podlewanie: rzadko

Jedynie młode świerki Engelmanna podlewa się umiarkowanie. Potem podlewanie nie jest potrzebne. Korzenią się mocno. Są odporne na suszę.

Stanowisko: słoneczne; toleruje półcień

Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, grupy iglaków, skalniaki, choinka na Boże Narodzenie

Wytrzymałość na mróz: doskonała

Świerk Engelmanna wytrzymuje największe mrozy – do minus 40 stopni Celsjusza. Nie potrzebuje żadnej ochrony na zimę.

Zimą igły świerka Engelmanna stają się bardziej zielone. Fot. Niepodlewam

Zimą igły świerka Engelmanna stają się bardziej zielone. Fot. Niepodlewam

Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)

Świerk Engelmanna rośnie dość wolno. Nie wymaga cięcia co roku. Wystarcza ewentualnie lekkie cięcie korygujące.

Ran po cięciu nie trzeba zabezpieczać.

Choroby i szkodniki: odporny

Ciekawe odmiany świerków Engelmanna

  • Compacta – wysokość 3 m
  • Hobo – wysokość 1 m
  • Lil Barb – wysokość – 50 cm
  • Lobo – wysokość 1 m
  • Willson Park – 70 cm

Warto wiedzieć

  • Świerk Engelmanna został odkryty w połowie XIX wieku w USA. Po raz pierwszy opisali go Charles Christopher Parry (1823-1890) oraz George Endelmann (1809-1884). Nazywany został na cześć Edelmanna.

Georg Edelmann był lekarzem i botanikiem, z pochodzenia Niemcem. W 1832 roku wyemigrował do USA. Tam pracował jako lekarz i kolekcjonował rośliny. Szczególnie pasjonowały go kaktusy, juki, agawy. Interesowały go też iglaki i to właśnie świerk Engelmanna okazał się odkryciem jego życia.

  • Świerki Engelmanna są bardzo popularne w USA. Choinki bożonarodzeniowe na Kapitolu – siedzibie Kongresu USA, to bardzo często właśnie świerki Engelmanna.
  • Drewno świerka Engelmanna jest wykorzystywane m.in. do budowy domów, na meble, papier, instrumenty muzyczne (skrzypce, fortepiany).
    Piękną ozdobą świerka Engelmanna są szyszki. Zwisają w dół i mają po 4-8 cm długości.