Jej igły układają się w kształt japońskich parasolek. Sośnica japońska to żywa skamieniałość sprzed milionów lat.
Sośnica japońska rośnie wolno. Jest żywą skamieniałością. Na zdjęciu: odmiana Cynthia Waxman. Fot. Niepodlewam
Pochodzenie: Japonia
Inne nazwy: Sciadopitys verticillata, Sosna japońska, Sosna parasolowata
Wysokość: około 2 m
Szerokość: około 1 m
Sośnice japońskie rosną wolno. W wieku 10 lat rzadko mają więcej niż 1 metr wysokości.
W naturze sośnica japońska zwykle dorasta do 20 m. W ogrodach uprawiane są niskie odmiany.
Liście: igły o długości około 5 cm (niekłujące)
Igły sośnic japońskich są wyjątkowo dekoracyjne. Zebrane są w pęczkach przypominających kształtem japońskie parasolki. Sośnica japońska zwraca uwagę w ogrodzie, ale jest wymagająca.
Igły są duże i grube, ale jednocześnie miękkie w dotyku.
Zebrane w okółkach igły sośnicy przypominają kształtem japońską parasolkę. Fot. Niepodlewam
Gleba: żyzna; odczyn od kwaśnego do lekko kwaśnego (pH 5-6,5)
Podlewanie: umiarkowane
Stanowisko: delikatny półcień
Sośnica japońska lubi miejsca ciepłe, słoneczne, ale lekko ocienione innymi roślinami. Bardzo lubi wilgotne powietrze, np. ze stawów.
Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze, skalniaki, ogrody w stylu japońskim, uprawa w donicach
Uwaga! Sośnice japońskie uprawiane w donicach zimą trzeba przechowywać w chłodnych pomieszczeniach w oknem, np. garażach.
Wytrzymałość na mróz: dość dobra
Sośnica japońska bardzo dobrze znosi mróz do minus 23 stopni Celsjusza. Lepiej zimuje w ogrodach położonych blisko stawów, gdzie powietrze jest wilgotne. Młode egzemplarze na zimę trzeba okrywać.
Ta sośnica wytrzymała bez okrycia mrozy blisko minus 30 stopni Celsjusza. Jednak lepiej sośnice – na wszelki wypadek – okrywać na zimę. Fot. Niepodlewam
Cięcie: marzec-kwiecień (III-IV)
Sośnica japońska nie potrzebuje cięcia co roku. Przycina się ją tylko, gdy np. za bardzo się rozrośnie. Ucina się też gałązki przemarznięte, czy połamane pod ciężarem śniegu.
Choroby i szkodniki: dobra
Sośnica japońska rośnie zdrowo, nie sprawia większych problemów.
Ciekawe odmiany sośnicy japońskiej
- Cynthia Waxman – złocistozielona
- Joe Kozey – zielona
Sośnica japońska Joe Kozey. Fot. Niepodlewam
Warto wiedzieć
- Sośnica japońska po raz pierwszy została opisana w połowie XVIII wieku. Do Europy sprowadził ją w 1860 roku John Gould Veitch (1839-1870) – słynny brytyjski łowca roślin. W jego czasach podróżowanie po Japonii było niebezpieczne dla Europejczyków.
- Wizerunkiem sośnicy japońskiej są oznaczane rzeczy należące do księcia Hisahito (ur. 2006), jednego z pretendentów do tronu Japonii.
- Sośnica japońska jest żywą skamieniałością. Rosła na Ziemi przed milionami lat. Obecnie w stanie dzikim występuje wyłącznie w Japonii. Bursztyny to zastygła żywica m.in. sośnic.
