Na sadzenie śnieżycy, zarówno wiosennej, jak i letniej, najlepsza jest druga połowa  września. Sadzenie jest proste. Trzeba koniecznie pamiętać o ściółce.

Śnieżyce to kwiaty cebulowe, która w tym samym miejscu może rosnąć 10 lat i więcej. Ich kwiaty przypominają przebiśniegi, ale są znacznie większe. Nadają się zwłaszcza do ogrodów w stylu naturalnym i nad stawy.

Śnieżyce wiosenne kwitną w marcu i kwietniu (III-IV), zaś śnieżyce letnie od końca kwietnia do czerwca (IV-VI). Oba gatunki śnieżyc sadzi się podobnie.

Ważne jest przestrzeganie terminu sadzenia.

Termin sadzenia: druga połowa września (IX)

Posadzone w tym terminie śnieżyce mają czas, by dobrze ukorzenić się przed zimą. Miejsce, gdzie są posadzone warto ściółkować, najlepiej kompostem z liśćmi albo korą wymieszaną z jesiennymi liśćmi.

Głębokość sadzenia: 3-krotna wysokość cebulki

Na dno dołka warto nasypać 1-2 garście dobrej ziemi, najlepiej kompostu z liści.

Odległość między bulwami: około 10 cm

Śnieżyce najlepiej sadzić w grupach. Po kilku latach tworzą duże, kwitnące kępy. Jeśli miejsce im się spodoba, będą się same rozsiewały.

Przesadzanie: co 10 lat lub rzadziej

Stanowisko: śnieżyce letnie – słoneczne i półcień, zaś śnieżyce wiosenne – oraz półcień

Ziemia: żyzna, próchnicza; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5,5 7,2)

Śnieżyca letnia lubi bardziej wilgotne stanowiska, np. nad oczkami wodnymi, niż śnieżyca wiosenna.

Ściółkowanie: kompost z liści, kora, szyszki, zrębki, opadłe liście

Śnieżyce bardzo lubią ściółkowanie. Szczególnie dobrze rosną w ogrodach, gdzie nie grabi się liści opadłych z drzew i krzewów. Rosną wtedy świetnie, bujnie kwitną i łatwo się rozmnażają.

Warto wiedzieć

• Śnieżyce nawozi się na przełomie zimy i wiosny oraz lata i jesieni.