Runianka japońska – uprawa i odporność

To doskonała roślina okrywowa. Runianka japońska nie zrzuca liści na zimę. Lubi półcień oraz cień. Jest bardzo łatwa w uprawie. Nie potrzebuje podlewania.

Runianka japońska to świetna roślina okrywowa. Lubi cień i półcień. Dobrze rośnie np. w towarzystwie np. hortensji. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Pachysandra terminalis

Pochodzenie: Azja

Cechy: krzewinka zimozielona

Nie zrzuca liści na zimę. Główną ozdobą runianek są liście, ale ma też ładnie pachnące kwiaty. To bardzo łatwa w uprawie roślina zadarniająca. Można po niej sporadycznie deptać.

Wysokość: 15-20 cm

Szerokość: około 20 cm

Kwitnienie: marzec – kwiecień (III-IV)

Kwiaty: białe

Runianka ma kwiaty drobne, zebrane w kwiatostany. Są mało widoczne.

Zapach: delikatny; przyjemny

Kwiaty runianki japońskiej pojawiają się w marcu i kwietniu. Delikatnie pachną. Fot. Niepodlewam

Liście: zielone lub biało-zielone (pstre)

Zastosowanie: zamiast trawnika w miejscach zacienionych, kobierce, ogrody w stylu naturalnym, ogrody leśne, skraje lasów, pod drzewami liściastymi, skalniaki, groby

Stanowisko: półcień i cień

Gleba: przeciętna, o odczynie od kwaśnego do obojętnego (pH 5-7)

Runianka jest bardzo tolerancyjna co do ziemi.

Podlewanie: tylko po posadzeniu i w czasie suszy

Nawożenie: kwiecień – maj (IV-V)

Runianki japońskie nie potrzebują obfitego nawożenia. Dobrze znoszą także jego brak.

Wystarczy zasilanie raz na 3-4 tygodnie. Można użyć dowolnego nawozu do roślin ozdobnych z liści.

Cięcie: nie ma potrzeby

Przesadzanie: nie ma potrzeby

Rozmnażanie: podział kęp, sadzonki pędowe

Sadzenie: marzec – maj (III-V) lub sierpień – wrzesień (VIII-IX)

Runianki w pojemnikach można sadzić także latem.

Odporność na mróz: bardzo dobra

Nie potrzebuje okrywania na zimę.

Choroby i szkodniki: odporna

Rośnie zdrowo. Nie lubią jej szkodniki.

Ciekawe odmiany runianki japońskiej

Runianka japońska Variegata ma pstre liście. Fot. Niepodlewam

Warto wiedzieć