Jest tak odporna, że nie potrzebuje ochrony przed mrozem. Róża Tuscany to odmiana sprzed 500 lat. Ma kwiaty czerwone z odcieniami czerni i fioletu.
Róża Tuscany ma kwiaty czerwone z odcieniami czerni i fioletu. Ślicznie, mocno pachną. Fot. Niepodlewam
Inne nazwy: Black Tuscany, Old Tuscany, The Old Tuscany, Rosa gallica Tuscany, róża francuska Tuscany, róża galijska Tuscany, róża historyczna Tuscany
Grupa róż: galijska (francuska)
Rok wyhodowania: przed 1596 rokiem
Hodowca: nieznany
Wysokość: około 100 cm
Szerokość: około 100 cm
Kwitnienie: czerwiec (VI)
Róża Tuscany kwitnie obficie raz w sezonie – w czerwcu (VI). Potem zakwita często w sierpniu (VIII), ale kwiatów jest niewiele.
Z profilu róża Tuscany ma tak nowoczesną linię, że trudno uwierzyć, iż to odmiana z rodowodem sprzed kilku wieków. Fot. Niepodlewam
Kwiaty: czerwone z czarnym i fioletowym odcieniem; pełne
Róża Tuscany ma kolor bardzo nietypowy. Pierwsze wrażenie to czerwień z aksamitnym czarnym odcieniem. Z bliska i w słońcu ujawnia się drugi odcień – głębokiego fioletu.
Kwiaty mają płatki jak wycięte z grubego atłasu. W pełnym rozkwicie widoczne są żółte pręciki. Kształt kwiatów kojarzy się ze stylem retro. Ich profile wyróżnia jednak nowoczesna linia. Na pewno róża Tuscany to wyjątkowo piękna odmiana, godna pałacu, która – gdy została wyhodowana około 500 lat temu – musiała być przebojem.
Kwiaty róży Tuscany mają średnicę około 6 cm. W każdym jest po około 20 płatków.
Zapach: mocny, bardzo piękny
Liście: jasnozielone
Kolce: od braku po dość liczne
Róża Tuscany wykazuje duże zróżnicowanie co do liczby kolców. Czasami nie ma ich wcale albo są nieliczne. Zdarzają się także pędy kolczaste.
Zdarza się, że róża Tuscany ma mało kolców, a czasem dużo. Jest niejednolita pod tym względem. Fot. Niepodlewam
Zastosowanie: pojedynczy krzew lub grupa po kilka i więcej sztuk, na kwiat cięty, niskie żywopłoty
Róże Tuscany najlepiej sadzić blisko ścieżek. Dzięki temu można z bliska podziwiać ich unikalny kolor, a także wąchać (przepięknie pachną).
Stanowisko: słoneczne; toleruje półcień
Gleba: żyzna; toleruje ziemię przeciętną
Na tym samym stanowisku róża Tuscany może rosnąć dziesiątki lat.
Podlewanie: umiarkowane
Róża Tuscany korzeni się głęboko. Dobrze znosi suszę nawet bez podlewania.
Nawożenie: od maja do czerwca (V-VI)
Używać można nawozu sztucznego przeznaczonego do róż. Dobre nawozy naturalne to np. gnojówka z pokrzywy lub obornik krowi.
Rozmnażanie: odrosty korzeniowe, szczepienie
Róże Tuscany są łatwe do rozmnożenia bez szczepienia. Wystarczy wykopać wiosną lub jesienią odrost korzeniowy z młodym pędem.
Cięcie: lato
W odróżnieniu od większości innych róż, róża Tuscany powinna być cięta zawsze po kwitnieniu. Ta odmiana bowiem kwitnienia na pędach dwuletnich i starszych.
Jeśli przytnie się róże Tuscany przed kwitnieniem, kwiatów nie będzie!
Co roku przycina się pędy boczne róży Tuscany. Warto także co roku wycinać jeden najstarszy pęd. Uciąć można do 1/3 pędów.
Róża Tuscany pięknie rośnie i kwitnie nawet bez corocznego cięcia. Jednak wtedy z czasem zamienia się w niekształtny krzak.
Pąki są prawie okrągłe. Róża Tuscany zawiązuje je na pędach 2-letnich i starszych. Fot. Niepodlewam
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Róża Tuscany nie potrzebuje okrycia na zimę. Wytrzymuje mróz nawet minus 35 stopni Celsjusza. Jedynie bardzo młode sadzonki można – ze względu na to, że to cenna odmiana – obsypać ziemią na zimę (na wysokość około 20 cm).
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Róża Tuscany rośnie zdrowo. Nie wymaga chemicznych oprysków. Jedynie w bardzo wilgotne lata oraz gdy jest często podlewana na liście może być atakowana przez choroby grzybowe.
Warto wiedzieć
- Róże galijskie (francuskie), do których należy Tuscany, to jeden z najstarszych uprawianych gatunków. W Polsce rosną także dziko (są rzadkie). Mają właściwości lecznicze.
