Róża Reine Lucia – uprawa, cięcie, odporność

Jedna z najpiękniejszych odmian o kwiatach żółtych. Róża Reine Lucia rośnie zdrowo. Jest odporna na mróz. Dobrze toleruje deszcze.

Róża Reine Lucia ma kwiaty żółte, średnio mocno pachnące. Fot. Niepodlewam

Róża Reine Lucia ma kwiaty żółte, średnio mocno pachnące. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: KORlilub, Lucia, Lichtkonigin Lucia

Grupa róż: parkowa, ale może być prowadzona także jako pnąca

Rok wyhodowania: 1966

Hodowca: Reimer Kordes (Niemcy)

Wysokość: 120-200 cm

Szerokość: 70-100 cm

Kwitnienie: od czerwca do października (VI-X)

Róża Reine Lucia kwitnie cały sezon.

Kwiaty: żółte

Płatki mają charakterystycznie falującą powierzchnię. Wyglądają jakby były wykonane z delikatnych falbanek. Po pełnym rozwinięciu kwiatów są widoczne pręciki.

Inna bardzo charakterystyczna cecha, którą ma róża Reine Lucia, to czerwonawe zabarwienie zewnętrznych płatków pączków kwiatowych. Czerwień znika stopniowo, aż kwiaty się rozwiną całkowicie.

Średnica kwiatów – około 10 cm. Liczba płatków – około 30.

Zewnętrzne płatki pąków róży Reine Lucia mają czerwonawy kolor. W miarę rozwijania się kwiatów czerwień znika. Fot. Niepodlewam

Zewnętrzne płatki pąków róży Reine Lucia mają czerwonawy kolor. W miarę rozwijania się kwiatów czerwień znika. Fot. Niepodlewam

Zapach: średnio intensywny, bardzo piękny

Liście: ciemnozielone, półmatowe

Kolce: średniej wielkości

Zastosowanie: na kwiat cięty, pojedynczy krzew w wyeksponowanym miejscu, np. przy furtce czy wejściu do domu, a w dużych ogrodach jako grupa krzewów

Róże Reine Lucia wspaniale się prezentują przy kratkach i innych podporach. Można je wtedy prowadzić jak róże pnące.

Stanowisko: słoneczne, ewentualnie półcień

Gleba: żyzna

Podlewanie: umiarkowane

Róża Reine Lucia bardzo dobrze toleruje deszcz – nawet ulewa nie niszczy jej kwiatów. Lepiej jednak unikać podlewania na liście, ponieważ to zwiększa ryzyko zaatakowania jej przez choroby grzybowe.

Nawożenie: od maja do lipca (V-VII)

Róża Reine Lucia nie potrzebuje nawożenia w pierwszym roku po posadzeniu.

W następnych latach można stosować nawozy sztuczne, najlepiej przeznaczone do róż, albo naturalne, np. gnojówkę z pokrzywy.

Rozmnażanie: szczepienie

Cięcie: wiosną, 1-2 tygodnie po rozgarnięciu kopczyków ziemnych chroniących przed mrozem

Ucina się około 1/3 pędów oraz wszystkie przemarznięte. Jeśli róża Reine Lucia ma być prowadzona jako pnąca, przycina się jeszcze mniej pędów. Dobrze nadać jej wtedy pożądany kształt, np. przyciąć po bokach, by nie była za szeroka i można było obok niej swobodnie przechodzić ścieżką.

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Róża Reine Lucia dobrze zimuje nawet bez ochronnego kopca z ziemi. Na wszelki wypadek lepiej go wykonać (na wysokość około 20 cm), ponieważ w bezśnieżne, a zarazem bardzo mroźne zimy, nawet róża Reine Lucia może przemarznąć.

Choroby i szkodniki: odmiana odporna

Róża Reine Lucia nie sprawia większych problemów. Rośnie zdrowo i bujnie.

Jeśli lato jest wilgotne, bywa atakowana przez choroby grzybowe. Podobnie, gdy jest często podlewana na liście.
Gdy wiosna jest ciepła i słoneczna, róże Reine Lucia mogą zaatakować mszyce. Ich kolonie żerują zwłaszcza na najmłodszych pędach.

Ciekawostki

  • Róża Reine Lucia jest krzyżówką żółtych odmian Zitronenfalter (z 1956 roku) oraz Clare Grammerstorf (z 1957 roku).
    Po rodzicach odziedziczyła piękny, falbankowy kształt kwiatów. Dodatkowo po róży Clare Grammerstorf ma cechę przebarwiających się na czerwono pączków kwiatowych, a Zitronenfalter – wzrost. Nie pachnie jednak aż tak mocno jak rodzice.
  • Róża Reine Lucia jest częstym motywem wybieranym przez hafciarki. Jeśli haft przedstawia żółtą różę, to prawie na pewno jest to Reine Lucia.