Rannik zimowy – uprawa i odporność

Kwitnie na przedwiośniu. Rannik zimowy ma żółte kwiaty. Nadaje się do sadzenia pod krzewami i drzewami zrzucającymi liście na zimę oraz na skalniaki.

Rannik zimowy świetnie rośnie pod drzewami i krzewami liściastymi. Kwitnie na żółto. Fot. iBulb

Rannik zimowy świetnie rośnie pod drzewami i krzewami liściastymi. Kwitnie na żółto. Fot. iBulb

Inna nazwa: Eranthis hyemalis

Pochodzenie: Europa

Wysokość: 15 cm

Kwitnienie: styczeń – marzec (I-III)

Termin kwitnienia ranników zimowych zależy od zimy i stanowiska. W miejscach słonecznych, szybko nagrzewających się zakwitają wcześniej.

Czas kwitnienia ranników zimowych zależy również od temperatury. Jeśli jest chłodno, kwitnienie trwa dłużej. Kwiaty otwierają się tylko gdy jest słonecznie i ciepło (co najmniej 10 stopni Celsjusza). Jednak wtedy szybciej przekwitają.

Kwiaty: żółte; pojedyncze

Kwiaty ranników zimowych mają po 2-4 cm średnicy. Każdy jest otulony kryzą podsadek (rodzajem liści). Podsadki chronią kwiaty przed przemarznięciem.

Liście: zielone

Ranniki zimowe wypuszczają liście pod koniec kwitnienia. Liście zasychają w czerwcu (VI).

Pod koniec kwitnienia z bulw podziemnych wybijają liście ranników zimowych. Zielone podsadki wokół kwiatów chronią je przed zimnem. Fot. iBulb

Zastosowanie: pod krzewami i drzewami liściastymi, ogrody leśne i w stylu naturalnym, skalniaki, uprawa w donicach

Stanowisko: słoneczne lub półcień

Gleba: żyzna, próchnicza, o odczynie zbliżonym do obojętnego

Rannik zimowy jest świetny do sadzenia pod krzewami i drzewami zrucającymi liście na zimę. Bardzo lubi próchnicę, która tworzy się z opadłych jesienią liści. Ewentualnie można ją zastąpić kompostem z dodatkiem liści.

Podlewanie: nie ma potrzeby

Nawożenie: przełom zimy i wiosny oraz lata i jesieni

Najlepsze są nawozy do kwiatów cebulowych.

Przesadzanie: co 10 lub więcej lat

Rannik zimowy na tym samym stanowisku, zwłaszcza w ogrodach tylu leśnego, możne rosnąć wiele lat bez przesadzania. Gdy ma dobre warunki, sam się rozsiewa z nasion. Tworzy duże, żółte kępy kwiatów.

Rozmnażanie: bulwy i nasiona

Ranniki zimowe najłatwiej rozmnaża się z bulw.

Nasiona ranników sieje się w maju lub czerwcu (V-VI). Kiełkują wiosną następnego roku. Młode rośliny zakwitają po 3-4 latach. Ranniki zimowe czasem same rozsiewają się w ogrodach.

Ranniki zimowe to rośliny miododajne. Ich nasiona czasem rozsiewają się w ogrodzie. Fot. iBulb

Ranniki zimowe to rośliny miododajne. Ich nasiona czasem rozsiewają się w ogrodzie. Fot. iBulb

Sadzenie: druga połowa września (IX)

Posadzony w tym terminie rannik zimowy dobrze ukorzenia się przed zimą i zakwita wiosną.

Odporność: bardzo dobra

Rannik zimowy bardzo rzadko choruje. Jeże rośnie słabo lub ginie, to zwykle z powodu braku próchnicy z liści w ziemi oraz nadmiernego podlewania latem.

Świetnie znosi przymrozki i śnieg, także w czasie kwitnienia. Nie potrzebuje okrywania.

Ciekawostki

  • Rannik zimowy to kwiat przedwiośnia. Zakwita w tym samym terminie jak śnieżyczka przebiśnieg. Oba kwiaty mają podobne wymagania. Można je sadzić razem.
  • Nazwa łacińska rannika zimowego – Eranthis hyemalis – pochodzi z greki: er – wiosna, anthos – kwiat, hyems – zima.
  • Oprócz rannika zimowego w polskich ogrodach jest też uprawiany podobny do niego rannik wiosenny (Eranthis cilicica). Oba gatunki się krzyżują. Mieszańce są znane jako rannik Tubergena (Eranthis tubergenii).