To krzew owocowy i ozdobny. Pigwowiec okazały jest łatwy w uprawie. Jego owoce są doskonałe na nalewki, przetwory, zamiast cytryny. Nie wymaga żadnych oprysków.

Cechy: krzew

Pigwowiec okazały to krzew owocowy i ozdobny.

Inne nazwy: Chaenomeles speciosa, Pigwowiec chiński, Pigwowiec właściwy, Pigwowiec wspaniały

Pochodzenie: Azja

Wysokość: do 2 m

Szerokość: do 1,5 m

Pigwowiec okazały rośnie średnio szybko.

Kwitnienie: kwiecień – maj (IV-V)

Pigwowce okazałe zwykle powtarzają kwitnienie w sierpniu (VIII). Kwiatów jest jednak mało. Nie ma z nich owoców.

Kwiaty: białe, czerwone, pomarańczowe, różowe; pojedyncze, półpełne lub pełne

Kwiaty pigwowca okazałego rozwijają się razem liśćmi, na pędach dwuletnich. Jest ich bardzo dużo. Ich średnica to około 3 cm.

Kwitnące pigwowce są piękną ozdobą ogrodu. Lubią je odwiedzać pszczoły.

Zapach: niewyczuwalny lub delikatny (w zależności od odmiany); przyjemny

Owoce: jadalne; najpierw zielone, a w pełni dojrzałości żółte; kuliste (wielkości małych i średnich jabłek); skórka twarda; miąższ kwaśny; przyjemnie pachną

Owoce pigwowca okazałego zbiera się w sierpniu i wrześniu (VIII-IX). Bardzo mocno trzymają się gałęzi.

Przeznaczenie: owoce – nalewka pigwowcówka, galaretki, konfitury, kompot, owoce suszone, sok, syrop, zamiast cytryny do herbaty; krzew – na niskie żywopłoty, skarpy, ugory

Owoce pigwowca okazałego zawierają dużo witaminy C. W tradycyjnej medycynie chińskiej różne części pigwowca okazałego są używane do leczenia różnych chorób.

Stanowisko: słoneczne

Pigwowce okazałe tolerują też lekki półcień, ale wtedy zawiązują mniej owoców.

Dla pigwowców trzeba wybrać stanowisko tak, by nie przeszkadzały albo nie trzeba ich było przesadzać co najmniej 20 lat. Mają bardzo głębokie korzenie, których trudno się pozbyć. Warto je sadzić np. w słonecznych kątach ogrodu i na skarpach, które przy okazji umacniają.

Pigwowce okazałe nadają na niskie żywopłoty, np. wzdłuż dróg. Są trudne do sforsowania i mało wymagające w pielęgnacji.

Gleba: przeciętna lub słaba; odczyn od lekko kwaśnego do obojętnego (pH 6-7)

Podlewanie: nie ma potrzeby

Jedynie młode pigwowce okazałe po posadzeniu, jeśli jest susza, potrzebują podlania.

Nawożenie: kwiecień – maj (IV-V)

Pigwowiec okazały nie ma dużych wymagań pokarmowych. Wybacza brak nawożenia.

Polecane są nawozy do krzewów owocowych, zwłaszcza naturalne.

Rozmnażanie: sadzonki zielne, sadzonki zdrewniałe, odrosty korzeniowe, szczepienie

Cięcie: luty – marzec (II-III) albo po zbiorze owoców, czyli wrzesień – październik (IX-X)

Cięcie pigwowców uzupełniające: cały sezon wegetacyjny, jeśli rosną zbyt bujnie.

Pigwowiec okazały nie potrzebuje systematycznego cięcia co roku.

Stare egzemplarze mają tendencję do nadmiernego rozrastania się na boki za pomocą odrostów korzeniowych. Aby temu zapobiec, wycina się je sekatorem (najlepiej poniżej powierzchni ziemi).

Aby zachować ładny kształt pigwowca, można go przyciąć nożycami, ścinając nawet 1/3 pędów.

Bardzo stare, nigdy nie cięte pigwowce okazałe tworzą splątany krzak. Takie egzemplarze można odmłodzić, wykonując cięcie odmładzające.

Wytrzymałość na mróz: doskonała

Pigwowiec okazały jest odporny na największe mrozy.

Choroby i szkodniki: odporny

Pigwowiec okazały rośnie zdrowo. Nie potrzebuje żadnych oprysków.

Zapylacze: samopylny i obcopylny

Pigwowce okazałe zdecydowanie lepiej owocują, jeżeli kwiaty są zapylone pyłkiem z innych pigwowców (okazałych, japońskich i pośrednich).

W praktyce niekoniecznie trzeba sadzić dwie różne odmiany w ogrodzie. Pigwowce są popularne, a pszczoły chętnie odwiedzają jego kwiaty, przenosząc pyłek z kwiatka na kwiatek, z ogrodu do ogrodu.

Ciekawe odmiany pigwowca okazałego

• Falconnet Charlet – kwiaty różowe
• Nivalis – kwiaty białe
• Rubra – kwiaty czerwone
• Simonii – kwiaty czerwone
• Yukigoten – kwiaty białe

Ciekawostki

• Pigwowiec okazały jest stosowany od wieków w tradycyjnej medycynie chińskiej.

Według badań naukowców z Department of Pharmacognosy, School of Pharmacy, Second Military Medical University w Chinach, używano go m.in. do leczenia beri-beri, depresji, choroby Parkinsona, czerwonki, cholery, wątroby reumatyzmu.

• Pigwowiec okazały nie jest jedynym pigwowcem uprawianym w polskich ogrodach. Popularne są także pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica) oraz ich krzyżówka, czyli pigwowiec pośredni (Chaenomeles superba).

Wszystkie pigwowce mają jadalne owoce (pigwowce okazałe zwykle największe).

• Pigwowce okazałe są uprawiane w europejskich ogrodach dopiero od początku XX wieku. Wcześniej – od połowy XIX wieku – uprawiano pigwowiec japoński.

Przez wiele lat oba gatunki mylono.

• Pigwowce są również często mylone z pigwami. To inne rośliny. Ich owoce mają różny smak.