Nadaje się na bonsai dla początkujących. Portulakaria afra  to sukulent do uprawy na parapecie. Jest łatwy w uprawie. Lubi słońce i oszczędne podlewanie.

Inne nazwy: Krzew słoniowy, Portulacaria afra

Portulakaria afra spokrewniona jest z takimi roślinami jak portulaka pospolita i portulaka wielkokwiatowa. Z wyglądu jest podobny do grubosza jajowatego (drzewko szczęścia).

Pochodzenie: Afryka

W Afryce portulakaria to ważna roślina w ekosystemie. Jest pożywieniem m.in. słoni oraz nosorożców. Zapobiega pustynnieniu.

W Polsce nadaje się tylko do uprawy w domu lub szklarni. Nie jest odporna na mróz. To świetna roślina na bonsai (także dla początkujących).

Cechy: sukulent

Uprawa jest łatwa.

Liście portulakarii afry są małe, mięsiste, magazynujące wodę, zaś pędy – powyginane (łatwo je kształtować techniką bonsai).

Wysokość: 70-100 cm

W naturalnych warunkach to małe drzewko dorastające do 4 m wysokości.

Rozmnażanie: sadzonki pędowe

Sadzonki najlepiej ukorzeniają się wiosną i latem. Wsadzić je można od razu do ziemi. Łatwo i szybko się ukoprzeniają.

Cięcie: w miarę potrzeby; nadaje się do kształtowania jako bonsai

Najczęściej potrzebuje cięcia, gdy nadmiernie się rozrośnie. Przycinanie, a także wyginanie pędów znosi bardzo dobrze. Dlatego portulakaria to znakomita roślina do nauki sztuki bonsai.

Stanowisko: słoneczne

Dobrze rośnie zarówno w mieszkaniach chłodnych, jak i przegrzewanych zimą. Lato lubi spędzać na zewnątrz, np. na słonecznym balkonie.

Ziemia: przeciętna, przepuszczalna; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5,5-7,5)

Do sadzenia używać można ziemi do kaktusów lub uniwersalnej do kwiatów.

Przesadzanie: co 2-3 lata

Podlewanie: oszczędne

Lepiej znosi przesuszenie, niż zbyt obfite podlewanie. Magazynuje wodę w liściach.

Nawożenie: maj – sierpień (V-VIII); raz w miesiącu

Polecane są nawozy do kaktusów.

Odporność na mróz: brak

Zimą toleruje spadek temperatury do 6-8 stopni Celsjusza.

Choroby i szkodniki: bardzo odporna

Jeżeli choruje, to zwykle z powodu nadmiernego podlewania. Mogą wtedy gnić korzenie i podstawa łodygi.

W Afryce, gdzie rośnie dziko, znosi susze, pożary, prażące słońce i obgryzanie przez zwierzęta (m.in. słonie i nosorożce).

Ciekawe odmiany portulakarii afry

• Aurea – liście złocistozielone
• Limpopo – liście zielone
• Variegata – liście pstre

Warto wiedzieć

• Portulakaria została odkryta pod koniec XVIII wieku. Po raz pierwszy opisał go Nikolaus Joseph-Jacquin (1727-1817) – austriacki botanik i lekarz.
• Drugi człon nazwy, czyli afra, oznacza „pochodząca z Afryki”.
• W Afryce portulakarie są pokarmem zwierząt dzikich i hodowlanych, a także ludzi. Z ich liści przyrządza się m.in. zupy. To także ludowy lek na choroby skóry.