Ma kwiaty w kształcie złotych rybek. Nematantus to piękna roślina doniczkowa. Jest mało wymagający i odporny.

Inne nazwy: Całusek, Całuśna Rybka, Nagarbia, Nematantas, Nematanthus, Złota Rybka

Pochodzenie: Ameryka Południowa

Cechy: bylina

Nematantus to roślina doniczkowa. Nadaje się do uprawy w mieszkaniach oraz oranżeriach. Jest łatwy w uprawie.

Długość: do 100 cm

Młode nematantusy rosną do góry. Potem ich pędy się przewieszają. Dlatego najlepiej uprawiać je na kwietnikach wysokich albo ściennych.

Liście: zielone

Liście nematantusów są niewielkie, grube, skórzaste. Roślina magazynuje w nich wodę na wypadek suszy.

Kwitnienie: prawie cały rok

Najwięcej kwiatów jest zwykle zimą i wiosną.

Kwiaty: pomarańczowe; wyrastają z kątów liści

Kształt kwiatów nematantusa przypomina złote rybki z otwartymi pyszczkami. Dlatego popularne nazwy tej rośliny to m.in. całusek i złota rybka.

Zapach: brak

Rozmnażanie: sadzonki pędowe i wierzchołkowe

Nematantus najlepiej ukorzenia się od marca do maja (III-V). Sadzonki można sadzić od razu w ziemi w doniczkach albo ukorzenić najpierw w pojemniku z wodą i dopiero wtedy posadzić.

Cięcie: w razie potrzeby; od marca do maja (III-V)

Zwykle nie ma potrzeby silnego przycinania nematantusów. Nie rosną zbyt szybko.

Ucinać można wierzchołki pędów, nad parą liści. Przycinanie sprzyja rozkrzewianiu.

Ucięte pędy można wykorzystać na sadzonki.

Stanowisko: jasne, ale nie w pełnym słońcu

Bardzo dobrze rośnie np. za firankami, na klatkach schodowych, kwietnikach ściennych.

Toleruje lekkie przeciągi zimą. Nie znosi stanowisk tuż obok grzejników.

Nematantus lubi mieszkania ciepłe. Zimą preferuje temperaturę 18-22 stopnie Celsjusza.

Na kwitnienie korzystnie wpływa niższa temperatura (około 15 stopni Celsjusza) jesienią. Dlatego obficie zwykle kwitną nematantusy np. w holach i na klatkach schodowych (z oknami).

Ziemia: żyzna, przepuszczalna; odczyn lekko kwaśny (pH 6-6,5)

Nematantus bardzo lubi mieć w ziemi niewielki dodatek kory lub zbutwiałego drewna. Można też dołożyć kawałek węgla drzewnego, np. z kominka lub ogniska.

Przesadzanie: młode rośliny – co roku, starsze – co 3-4 lata

Nematantusy najlepiej przesadzać wiosną – od marca do maja (III-V) albo w sierpniu (VIII). Dobrze znoszą przesadzanie także w czasie kwitnienia.

Podlewanie: latem – umiarkowane, zimą – oszczędne

Nawożenie: co 2 tygodnie od marca do października (III-X)

Nematantusy zasila się nawozami do roślin doniczkowych kwitnących.

Odporność na mróz: do około 0 stopni Celsjusza

Poniżej 10 stopni Celjusza nematantusy zrzucają liście. Potrafią się jednak szybko zregenerować.

Choroby i szkodniki: odporny

Nematantus rośnie zdrowo.

Problemy może sprawiać zimą. Lubi bowiem wysoką wilgotność w powietrzu, a to trudno zapewnić w mocno ogrzewanych mieszkaniach. Zbyt suche powietrze powoduje zasychanie pędów i częściowe zrzucanie liści. Wiosną, po wyłączeniu ogrzewania w domu, szybko się regeneruje.

Warto wiedzieć

• Nematantus jest uprawiany w Polsce od co najmniej XIX wieku. Wówczas uważano, że to gatunek kolumnei:

„Niektóre ładne gatunki tego rodzaju, znane są i hodowane pod nazwą Nematanthus” – pisał słynny polski ogrodnik Franciszek Szanior (1853-1945) w „Ogrodniku Polskim” z 1886 roku.

• Nematantus i kolumnea są podobne do siebie. Dziś jednak wiadomo, że to odrębne rośliny, ale spokrewnione. Należą do rodziny ostrojowate. Ich kuzyni to także m.in. achimenes, eszynantus, fiołek afrykański.
• Z nazwą nematantusa od ponad 100 lat jest problem. Nazwy zmieniały się ciągle. Obecnie ten kwiat jest sprzedawany w Polsce jako nematantus lub nagarbia.