Ma liście w paski, jak tygrysie futro. Nefrolepis wyniosły Tiger to wyjątkowo oryginalna paproć. Nadaje się do uprawy doniczkowej w mieszkaniach.

Inne nazwy: Nefrolepis wysoki Tiger, Nephrolepis exaltata Tiger, Paprotka Tiger

Cechy: paproć

Jest łatwa w uprawie.

Wysokość: 50-70 cm

Szerokość: 60-100 cm

Kwitnienie: brak

Liście: pstre (żółto-zielone)

Ta odmiana ma wyjątkowy kolor liści. Układ zielonych i żółtych pasków przypomina wzór na futrze tygrysa.

Liście są wyprostowane, rozkładające się w szeroką rozetę.

Rozmnażanie (amatorskie): rozłogi i podział kęp

Cięcie: tylko pojedyncze liście

Liście nefrolepisów można wykorzystywać w bukietach oraz wiązankach.

Wycinać należy liście zasychające. Najczęściej tak się dzieje zimą, jeśli paproć jest uprawiana w pokoju mocno ogrzewanym.

Stanowisko: półcień

Nefrolepis Tiger, w porównaniu do odmian o zielonych liściach, potrzebuje trochę więcej słońca.

Zimą najlepiej rośnie w słabo ogrzewanych pomieszczeniach, gdzie temperatura wynosi około 15 stopni Celsjusza.

Ziemia: żyzna, przepuszczalna, lekka wilgotna; odczyn kwaśny (pH 4,5-5,5)

Przesadzanie: co 1-2 lata

Dobry termin to wiosna – od kwietnia do czerwca (IV-VI).

Podlewanie: umiarkowane

Zimą, jeśli powietrze w mieszkaniu jest suche, warto go zraszać.

Ziemia w doniczce powinna być stale lekko wilgotna, ale nie mokra. W podstawce nie powinna stać woda.

Nawożenie: co 2 tygodnie od kwietnia do września (IV-IX)

Polecane są specjalne nawozy do paproci.

Odporność na mróz: brak

Choroby i szkodniki: odporna

Nefrolepisy wyniosłe źle znoszą zimowanie w za suchych, mocno ogrzewanych mieszkaniach. Jego liście schną oraz opadają.

Ogólnie to niewymagająca paproć.

Warto wiedzieć

• Nefrolepis wyniosły Tiger to odmiana okryta w 2000 roku w Bogor (Indonezja). Zwrócił na nią uwagę i opatentował Chandra Gunawan Hendarto.

To naturalna mutacja.

• Nefrolepisy wyniosłe usuwają z powietrza w pomieszczeniach szkodliwe dla zdrowia substancje: formaldehyd, ksylen i toluen.