Ma małe wymagania i dużą odporność. Modrzew japoński nadaje się na bonsai. Do sadzenia w ogrodach najlepsze są odmiany karłowe i szczepione na pniach.
Modrzew japoński wcześnie zaczyna się zielenić wiosną. Fot. Niepodlewam
Pochodzenie: Azja
Modrzew japoński rośnie dziko w Japonii. Porasta wulkany.
Inne nazwy: Larix kaempferi, Larix leptolepis
Wysokość: od 1 do 35 m
W ogrodach uprawia się niskie, karłowe modrzewie japońskie. Bardzo często są szczepione na pniu.
Duże odmiany modrzewia japońskiego nadają się tylko do parków. Rosną szybko.
Szerokość: od 1 do 6 m
Modrzew japoński ma koronę o różnych kształtach: płaczącej, krzewu albo stożkowej.
Modrzew japoński zawiązuje szyszki. Mają po 2-3 cm długości.
Liście: miękkie igły; zielone lub niebieskozielone
Modrzew japoński ma igły zebrane w pęczkach. W dotyku są delikatne. Opadają na zimę. Przed opadnięciem przebarwiają się na żółto.
Igły modrzewia japońskiego są miękkie w dotyku. Opadają na zimę. Fot. Niepodlewam
Gleba: przeciętna lub żyzna; odczyn pH 5-7,4
Modrzew japoński nie ma specjalnych wymagań co do ziemi. Najlepiej rośnie w ziemi żyznej, lekko wilgotnej. Nadaje się do sadzenia nad brzegami stawów.
Podlewanie: umiarkowane
Modrzew japoński preferuje lekko wilgotną ziemię lecz dobrze znosi krótkie przesuszenie. Gdy ma zbyt długo suchą ziemię, gubi igły.
Nadaje się do sadzenia np. na podlewanych trawnikach.
Stanowisko: słoneczne
Modrzew japoński źle rośnie w miejscach zacienionych.
Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, skalniaki, ogrody w stylu japońskim, brzegi stawów, bonsai
Modrzew japoński dobrze znosi miejskie zanieczyszczenia.
Modrzew japoński we wrześniu. Fot. Niepodlewam
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Modrzew japoński jest odporny na największe mrozy. Nie potrzebuje zabezpieczenia na zimę.
Cięcie: marzec (III)
Modrzew japoński świetnie znosi cięcie – nadaje się m.in. na bonsai.
Modrzewie w ogrodzie nie wymagają przycinania co roku. Cięcie wykonuje się tylko wtedy, gdy jest potrzebne, np. trzeba obciąć czubek, czy ograniczyć szerokość.
Modrzew japoński dobrze się regenerują po złamaniach spowodowanych wichurami.
Choroby i szkodniki: bardzo odporny
Modrzew japoński choruje rzadko. Najczęściej powodem zasychania jest brak słońca i wody.
Ze szkodników uciążliwy bywa ochojnik świerkowo-modrzewiowy. Jednym ze sposobów zapobiegania jest unikanie sadzenia modrzewi w pobliżu świerków.
Modrzew japoński rzadko choruje. Fot. Niepodlewam
Ciekawe odmiany modrzewia japońskiego
- Blue Dwarf – wysokość w zależności od pnia (jest szczepiony)
- Pendula – wysokość w zależności od pnia (jest szczepiony)
- Wolterdingen – wysokość około 100 cm
Warto wiedzieć
- Nazwa łacińska modrzewia japońskiego – Larix kaempfer – upamiętnia Engelberta Kaempfera (1651-1716) – niemieckiego przyrodnika, lekarza, podróżnika i pisarza. Spędził on wiele lat w Japonii (z którego pochodzi modrzew japoński), co w jego czasach było niezwykłym wyczynem. Przyczynił się do odkrycia i poznania flory japońskiej oraz Japonii.
- W polskich ogrodach, oprócz modrzewia japońskiego (Larix kaempferi) uprawiane są również m.in. modrzew amerykański (Larix laricina) i modrzew europejski (Larix dacidua).
