Modrzew europejski – uprawa, odporność, cięcie

Ma miękkie, delikatne igły. Modrzew europejski jest niewymagający i odporny na mróz. Do ogrodów nadają się odmiany płaczące i karłowe.

W ogrodach najlepiej sadzić modrzewie europejskie szczepione na pniu, np. typu płaczącego lub karłowe. Fot. Niepodlewam

W ogrodach najlepiej sadzić modrzewie europejskie szczepione na pniu, np. typu płaczącego lub karłowe. Fot. Niepodlewam

Pochodzenie: Europa

Inne nazwy: Larix dacidua

Wysokość: od 1 do 50 m

Szerokość: od 1 do 6 m

Modrzewie europejskie rosną dziko, także w Polsce. Takie drzewa osiągają największe rozmiary. Do ogrodów trzeba wybierać odmiany niskie, np. szczepione na pniu, oraz karłowe.

Wszystkie modrzewie zawiązują szyszki. Mają po 2-5 cm długości.

Liście: miękkie igły; zielone

Modrzew europejski ma igły zebrane w pęczkach. W dotyku są delikatne. Opadają na zimę. Przed opadnięciem przebarwiają się na żółto.

Igły modrzewia przebarwiają się na żółto. Fot. Niepodlewam

Igły modrzewia przebarwiają się na żółto. Fot. Niepodlewam

Gleba: przeciętna lub żyzna; odczyn pH 5-7,4

Modrzew europejski jest niewybredny co do ziemi. Najlepiej rośnie w ziemi żyznej, lekko wilgotnej.

Podlewanie: umiarkowane

Modrzew europejski lubi lekko wilgotną ziemię, ale dobrze znosi krótkie przesuszenie. Nadaje się do sadzenia np. na podlewanych trawnikach. Przy dłuższym braku wody modrzew europejski gubi igły.

Stanowisko: słoneczne

Modrzew europejski źle rośnie w miejscach zacienionych.

Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, skalniaki, wysokie żywopłoty

Modrzewie bardzo dobrze znoszą miejskie zanieczyszczenia.

Karłowe modrzewie europejskie rosną jak krzaki. Fot. Niepodlewam

Karłowe modrzewie europejskie rosną jak krzaki. Fot. Niepodlewam

Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra

Modrzew europejski jest odporny na największe mrozy. Nie wymaga zabezpieczenia na zimę.

Cięcie: marzec (III)

Modrzew europejski nie wymaga przycinania co roku. Cięcie wykonuje się, gdy jest potrzebne, np. trzeba obciąć czubek.

Modrzewie bardzo dobrze się regenerują po złamaniach spowodowanych wichurami. Potrafią wypuszczać młode gałązki z pnia. Ładnie się wtedy zagęszczają.

Żywopłoty z modrzewia można też przycinać później – od kwietnia do lipca (IV-VII). Jednak wtedy ucina się tylko młode gałązki. Modrzew europejski bardzo dobrze znosi formowanie w żywopłotach. Są one dość rzadkie, ponieważ żywopłoty modrzewiowe rosną bardzo szybko (nawet 100 cm rocznie) i bardzo wysoko, co utrudnia systematyczne cięcie.

Choroby i szkodniki: bardzo odporny

Modrzew europejski choruje rzadko. Zwykle powodem zasychania jest brak słońca i wody.

Ze szkodników uciążliwy może być ochojnik świerkowo-modrzewiowy. Jednym ze sposobów zapobiegania jest unikanie sadzenia modrzewi w pobliżu świerków.

Modrzew europejski zrzuca na zimę igły. Bardzo dobrze znosi mróz. Fot. Niepodlewam

Modrzew europejski zrzuca na zimę igły. Bardzo dobrze znosi mróz. Fot. Niepodlewam

Ciekawe odmiany

  • Kórnik – wysokość 1,5 m
  • Pendula – wysokość w zależności od pnia (jest szczepiony)
  • Prag – wysokość 1,5 m
  • Puli – wysokość 1-1,5 m (jest szczepiony)
  • Repens – wysokość w zależności od pnia (jest szczepiony)

Warto wiedzieć

  • Drewno modrzewia ma dużą odporność na gnicie. Od wieków było używane do budowy domów.
  • Dawniej wierzono, że wbicie kołka modrzewiowego w korzenie brzoskwini spowoduje, że zacznie owocować.
    W polskich ogrodach, oprócz modrzewia europejskiego (Larix dacidua), uprawiany jest także modrzew japoński (Larix kaempferi).
Młoda szyszka na modrzewiu europejskim. Na zdjęciu jest odmiana Pendula. Fot. Niepodlewam

Młoda szyszka na modrzewiu europejskim. Na zdjęciu jest odmiana Pendula. Fot. Niepodlewam