Miechunka pomidorowa – uprawa i wymagania

To popularne warzywo w kuchni meksykańskiej. Miechunka pomidorowa lubi słońce. Uprawiana jest z rozsady. Nasiona sieje się w marcu.

Miechunka pomidorowa ma owoce wyglądające jak zielone pomidory. Są jednak w osłonkach i lekko lepkie od wosku. Fot. Niepodlewaa

Miechunka pomidorowa ma owoce wyglądające jak zielone pomidory. Są jednak w osłonkach i lekko lepkie od wosku. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Miechunka skórzasta, Physalis ixocarpa, Physalis Philadelphia, Tomatillo, Zielony pomidor

Cechy: bylina lecz w polskim klimacie uprawiana jako roślina jednoroczna

Uwaga! Miechunka pomidorowa jest często mylona z miechunką peruwiańską (rodzynkiem brazylijskim). Obie rośliny są spokrewnione, ale ich owoce mają zupełnie inny smak.

Wysokość: 100-200 cm

Wysokość miechunek pomidorowych zależy od odmiany. Większość osiąga 100-150 cm.

Rozmnażanie: nasiona

Termin siewu: 15-30 marca (III)

W polskim klimacie miechunki pomidorowe uprawia się WYŁĄCZNIE z rozsady.

Uwaga! Trzeba przestrzegać terminu siewu. Zbyt późno posiana miechunka pomidorowa będzie rosła i kwitła, ale nie zdąży wydać zbyt wielu owoców. Powód: zbyt krótkie polskie lato.

Nasiona miechunki pomidorowej. Fot. Niepodlewam

Nasiona miechunki pomidorowej. Fot. Niepodlewam

Termin sadzenia do gruntu: 20 maja – 10 czerwca (V-VI)

Gdzie sadzić: warzywnik, tunel foliowy, szklarnia, donice na balkonie i tarasie

Miechunka pomidorowa bardzo dobrze rośnie w donicach. Można ją również uprawiać jako roślinę ozdobną. Kwiaty miechunki pomidorowej są czarno-żółte.

Zbiór: od lipca (VII) do mrozów

Termin zbioru miechunki pomidorowej zależy od terminu siewu i nasłonecznienia.

Z jednej rośliny zbiera się zwykle 30-50 dojrzałych owoców i nawet drugie tyle niedojrzałych.

Owoce: małe i średniej wielkości; bardzo podobne do pomidorów, ale zamkniętych w osłonkach wyglądających jak pergaminowe lampiony; zielone lub fioletowe; skórka jest lepka (zawiera naturalny wosk), łatwy do zmycia wodą; miąższ zielony, z licznymi, drobnymi nasionami; smak niesłodki, przyjemnie kwaskowaty (bardziej u młodych owoców), orzeźwiający; owoce pachną rabarbarem

Każdy owoc miechunki pomidorowej ma osłonkę w kształcie lampionu. Owoc jest dojrzały wtedy, gdy osłonka staje się delikatnie sucha. Po oderwaniu osłonek (są niejadalne) miechunki pomidorowe wyglądają jak zielone pomidory.

Uwaga! Owoce miechunki pomidorowej nadają się do jedzenia także niedojrzałe, np. do sosów i dań duszonych. Są wtedy bardziej kwaskowate.

 

Przekrojony owoc miechunki pomidorowej. Fot. Niepodlewam

Przekrojony owoc miechunki pomidorowej. Fot. Niepodlewam

Zastosowanie: do jedzenia na surowo i daniach, np. sałatki na słono i słodkie, marynaty, sos salsa, dania kuchni meksykańskiej

Owoce miechunki pomidorowej mają mało charakterystyczny smak. Dlatego jedzone po raz pierwszy, zwłaszcza same, wydają się przeciętne lub wręcz niesmaczne. Są świetne w połączeniu z innymi warzywami lub owocami. Stanowią bazę potraw. Doskonale smakują w pikantnych daniach z warzywami i mięsem, ale też sałatkach.

Miechunka pomidorowa jest bardzo popularna w kuchni meksykańskiej. Nadaje potrawom z tej kuchni charakterystyczny, lekko rabarbarowy zapach i kwaskowaty smak. Niedojrzałe (zielone) owoce miechunki pomidorowej można dorzucać np. do dań duszonych.

Miechunka pomidorowa jest tradycyjnym dodatkiem do zielonej salsy.

Nie trzeba usuwać skórek ani nasion z owoców przed jedzeniem. Osłonki owoców miechunek pomidorowych nie nadają się do jedzenia. Można je wyrzucić na kompost.

Stanowisko: słoneczne

Miechunka pomidorowa musi rosnąć w słońcu. Słabo kwitnie i owocuje w półcieniu.

Miechunka pomidorowa posadzona na wysokiej grządce zrobionej z palet. Fot. Niepodlewam

Miechunka pomidorowa posadzona na wysokiej grządce zrobionej z palet. Na zdjęciu jest odmiana Verde. Fot. Niepodlewam

Ziemia: żyzna, najlepiej próchnicza; odczyn od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (pH 5,5-7,5)

Miechunka pomidorowa ma podobne wymagania co do żyzności ziemi, jak np. pomidory. Można ją uprawiać na stanowiskach w 1, 2 i 3 roku po nawożeniu obornikiem.

Podlewanie: obfite

Miechunka pomidorowa najwięcej wody potrzebuje podczas zawiązywania owoców oraz upałów.

Nawożenie: obfite

Miechunka pomidorowa lubi obfite nawożenie, podobnie jak pomidory. Nawóz stosuje się przynajmniej raz w tygodniu (aż do 15 sierpnia). Dawki nawozu można rozłożyć na mniejsze i nawozić miechunki pomidorowe kilka razy w tygodniu.

Polecane są nawozy naturalne, np. guano, obornik krowi, odchody dżdżownic, gnojówka z pokrzywy.

Osłonki zdjęte z owoców miechunek pomidorowych są niejadalne. Można je przeznaczyć na kompost. Fot. Niepodlewam

Odporność na mróz: do minus 1-3 stopni Celsjusza (tylko zahartowane, starsze rośliny)

Młode miechunki pomidorowe giną już w temperaturze 0 stopni Celsjusza. Dlatego wiosną trzeba je chronić przed mrozem.

Choroby i szkodniki: dobra

Miechunka pomidorowa rośnie zdrowo, nie sprawia problemów. Jest bardziej odporna na choroby i szkodniki, niż spokrewniony z nią pomidor.

Ze szkodników uciążliwe mogą być przędziorki.

Ciekawe odmiany miechunki pomidorowej

  • Purple de Milba – owoce fioletowe
  • Verde – owoce zielone
Kwiaty miechunki pomidorowej Purple de Milba. Fot. Niepodlewam

Kwiaty miechunki pomidorowej Purple de Milba. Fot. Niepodlewam

Warto wiedzieć

  • Miechunka pomidorowa pochodzi z Ameryki Południowej. To prastare warzywo uprawiane przez Indian zanim Ameryki zostały odkryte. Obecnie miechunka pomidorowa jest popularna zwłaszcza w kuchni meksykańskiej.