Ma bajecznie kolorowe, pachnące kwiaty. Lwia paszcza jest łatwa w uprawie. Kwitnie od czerwca do większych mrozów. W wazonach długo zachowuje świeżość.

Inne nazwy: Antirrhinum majus, Wyżlin, Wyżlin większy

Nazwę lwia paszcza zawdzięcza kształtowi kwiatów. Gdy kwiat ściśnie się palcami po bokach, otwiera się i przypomina paszczę lwa. Lwimi paszczami lubią się bawić dzieci.

Cechy: bylina, ale w polskim klimacie uprawiana jako roślina jednoroczna

Wysokość: 20-100 cm

Szerokość: 10-30 cm

Wyróżnia się 3 grupy lwich paszczy: niskie (karłowe), średnie i wysokie. Jako dekoracja w ogrodzie lepiej sprawdzają się lwie paszcze niskie i średnie, zaś na kwiat cięty – średnie i wysokie.

Kwitnienie: od czerwca (VII) do większych mrozów

Kwiaty: białe, żółte, pomarańczowe, różowe, łososiowe, czerwone oraz wielobarwne; pojedyncze i pełne

Zapach: od delikatnego po mocny (w zależności od odmiany); przyjemny, z nutą cytryny

Liście: zielone

Zastosowanie: rabaty kwiatowe, skrzynki i donice na balkonie oraz tarasie (zwłaszcza niskie odmiany), obwódki, kwiat cięty

Kwiaty lwiej paszczy bardzo długo kwitną. Na pędzie jest zwykle po kilkanaście kwiatków – rozwijają się stopniowo od dołu.

Lwie paszcze długo zachowują świeżość w wazonach – nawet do 2 tygodni.

Stanowisko: słoneczne, toleruje lekki półcień

Gleba: żyzna, najlepiej z małym dodatkiem gliny i dużym dodatkiem kompostu; odczyn zbliżony do obojętnego (pH około 7). Dobrze jest wykorzystać miernik pH-metr glebowy elektroniczny.

Uwaga! Jeśli ziemia w ogrodzie jest słaba, lepiej wybierać lwie paszcze niskich odmian. Są bardziej tolerancyjne co do ziemi.

Podlewanie: umiarkowane

Lwia paszcza toleruje tylko lekkie przesuszenie. Jednak lepiej podlewać ją za mało, niż za dużo.

Na brak wody są mniej wrażliwe lwie paszcze ze zdrewniałymi łodygami, czyli starsze, pod koniec lata.

Nawożenie: co 1-2 tygodnie

Lwie paszcze zaczyna się nawozić po 2 tygodniach od posadzenia na miejsce stałe. Najlepsze są nawozy do roślin kwitnących (zawierają mniej azotu, a więcej fosforu i potasu). Nadmiar azotu powoduje bujny wzrost liści i pędów lecz kwiatów jest mniej.

Jeśli ziemia jest żyzna, lwia paszcza wybacza też brak nawożenia.

Rozmnażanie: nasiona

Lwie paszcze rozmnaża się z rozsady. Nasiona sieje się w marcu i kwietniu (III-IV) do skrzynek w ogrzewanym pomieszczeniu. Gdy siewki mają po 1-2 liście właściwe, pikuje się je do większych skrzynek lub doniczek. Na zewnątrz lwie paszcze można sadzić po 15 maja, gdy minie największe ryzyko przymrozków.

Uwaga! Teoretycznie lwie paszcze można siać także od razu do gruntu w kwietniu i maju (IV-V). Jednak wtedy kwitną krócej, bo pierwsze kwiaty pojawiają się po około 10 tygodniach od siewu.

Lwia paszcza często rozsiewa się sama w ogrodzie, ale go nie zachwaszcza.

Lwie paszcze bardzo łatwo się krzyżują między sobą. Dlatego rośliny wyhodowane z nasion zebranych np. z białych kwiatów, mogą nie być w tym kolorze. Z reguły lwie paszcze mają dwu- lub trzykolorowe kwiaty.

Cięcie: do wazonów i przekwitające pędy

Lwia paszcza długo zachowuje świeżość w wazonach (do 2 tygodni). Ścinanie kwiatów sprzyja rozkrzewianiu się lwich paszczy.

Warto ścinać pędy z zawiązanymi nasionami. Gdy się utnie, lwia paszcza wypuszcza nowe pędy z kwiatami po bokach. Kwitnie wtedy obficiej.

Wytrzymałość na mróz: do około minus 5 stopni Celsjusza

Lwia paszcza nie jest w pełni odporna na mróz. Potrafi jednak przezimować w polskim klimacie pod kopcem ziemi.

Jak przezimować lwią paszczę – więcej na blogu Niepodlewam CZYTAJ TUTAJ

Choroby i szkodniki: odporna

Lwia paszcza, jeśli nie ma nadmiaru wilgoci, rzadko choruje. Rzadko atakują ją szkodniki.

Ciekawe odmiany lwich paszczy

• Atos – różowa
• Aramis – czerwona
• Night&Day – biało-czerwona
• Portos – pomarańczowoczerwona
• Sentinel White Spiere – biała

Warto wiedzieć

• Lwia paszcza jest uprawiana w Polsce od dawna. Jej uprawę zalecał „Ogrodnik Polski” w XIX wieku. Zdobiła ogrody zarówno wiejskie, jak i pałacowe.