Kwitnie wcześnie. Krokus Tommasiniego jest odporny na mróz i mało wymagający. Kwiaty ma duże, w odcieniach fioletowym i białym.

Inne nazwy: Crocus tommasinianus, szafran Tommasiniego

Pochodzenie: Europa (m.in. Węgry, Bułgaria)

Wysokość: 7-10 cm

Krokusy Tommasiniego są nico niższe niż inne gatunki krokusów.

Kwitnienie: marzec (III) i pierwsze dni kwietnia (IV)

Kwiaty: białe, fioletowe i wielobarwne; pręciki żółte, wyjątkowo duże

Liście: ciemnozielone

Zastosowanie: skalniaki, rabaty kwiatowe, na trawnikach, do pędzenia w donicach, wiosenne dekoracje

Stanowisko: słoneczne

Gleba: żyzna, próchnicza, o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH 7)

Podlewanie: nie ma potrzeby

Nawożenie: marzec (III) oraz gdy wypuszczą liście

Nawożenie krokusów wiosną

Przesadzanie: co 3-4 lata; nie rzadziej niż co 10 lat

Nie przesadza się krokusów rosnących na trawnikach.

Rozmnażanie: cebulki

Sadzenie: wrzesień i pierwsze dni października (IX-X)

Sadzenie krokusów – termin, głębokość, odstępy

Odporność: bardzo dobra

Krokusy Tommasiniego to gatunek odporny na mróz. Zdrowo rośnie.

Ciekawe odmiany krokusów Tommasiniego

• Roseus – różowobiały
• Ruby Giant – fioletowy
• Whitewell Purple – fioletowy z białym środkiem
• Yalta – fioletowy

Ciekawostki

• Krokusy Tommasiniego są chętnie odwiedzane przez pszczoły i trzmiele w czasie pierwszych, wiosennych oblotów.
• Nazwa krokusa Tommasiniego upamiętnia Muzio Giuseppe Spirito de Tommasiniego (1794-1879) – botanika z Austro-Węgier.