Koper włoski Orion – uprawa, smak, odporność

Ma duże, bulwiaste zgrubienie w białym kolorze. Koper włoski Orion to bardzo smaczna odmiana, jedna z najpopularniejszych na świecie.

Koper włoski Orion rośnie dorodnie. To pyszna, delikatesowa odmiana. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: Fenkuł włoski Orion, Foeniculum vulgare Orion

Cechy: roślina jednoroczna lub dwuletnia

Koper włoski Orion ma jadalne łodygę, liście oraz nasiona.

Uprawiany jest jako roślina jednoroczna lub dwuletnia, w zależności od terminu siewu.

Wysokość: 70 cm (w czasie kwitnienia do 150-200 cm)

Kwiaty pojawiają się w lipcu – sierpniu (VII-VIII) w pierwszym lub drugim roku uprawy (w zależności od terminu siewu).

Rozmnażanie: nasiona

Koper włoski Orion sieje się na dwa sposoby: z rozsady i od razu do gruntu.

  • Styczeń i luty – siew do skrzynek. Sadzenie w szklarni w marcu lub kwietniu (III-IV) lub w gruncie w maju (V). W ten sposób uprawia się koper włoski na łodygi, liście lub nasiona (pojawiają się w tym samym roku uprawy).
  • Kwiecień – siew do skrzynek lub od razu do gruntu. Tak uprawia się koper na łodygi i liście.
  • Maj – jedynie pierwsza połowa tego miesiąca. Siew do skrzynek albo od razu do gruntu. Tak uprawia się koper na łodygi oraz liście.
  • Czerwiec – tylko druga połowa tego miesiąca. Siew do skrzynek lub od razu do gruntu. Posiany w tym terminie koper włoski uprawia się na liście i łodygi lub – po przezimowaniu (co nie jest łatwe) – na nasiona.
  • Lipiec – siew do skrzynek lub od razu do gruntu. Posiany w tym terminie koper włoski uprawia się na liście i łodygi lub – po przezimowaniu – na nasiona.

Głębokość siewu: 1-1,5 cm

Nasiona kiełkują w temperaturze od 10 stopni Celsjusza (gleby). Siewki pojawiają się po 14-20 dniach. Dobrze znoszą przymrozki.

Zbiór: po około 80 dniach od siewu (liści i łodyg)

Zastosowanie: w kuchni – łodygi i liście na sałatki, dania warzywne i mięsne; roślina lecznicza – nasiona na herbatki

Koper włoski Orion pięknie, aromatycznie pachnie. Mięsiste ogonki liściowe tworzą okrągłą, spłaszczoną nasadę w białym odcieniu. To soczysta, bardzo smaczna odmiana.

Liście kopru włoskiego Orion. Fot. Niepodlewam

Stanowisko: słoneczne

Gdzie uprawiać: grunt, tunele foliowe, szklarnie

Gleba: żyzna, z dodatkiem próchnicy (np. kompostu); odczyn od obojętnego do zasadowego (pH 7-8)

Najlepiej koper włoski Orion rośnie w drugim roku po nawożeniu obornikiem albo na dużej dawce kompostu.

Koper włoski nie lubi ziemi kwaśnej. Gdy ziemia jest za kwaśna, ma słabe korzenie i ginie.

Podlewanie: umiarkowane

Ziemia powinna być lekko wilgotna, ale nie mokra. Rozrośnięte egzemplarze dobrze znoszą krótkie przesuszenie (mają mocny system korzeniowy).

Nawożenie: niepolecane w uprawie amatorskiej

W uprawie amatorskiej nawożenie kopru Orion nie jest potrzebne. Ziemię nawozi się kompostem lub obornikiem przed siewem. Fot. Niepodlewam

Odporność na mróz: do minus 5 stopni Celsjusza

Choroby i szkodniki: średnio odporny

Z chorób koper włoski Orion atakują m.in. chwościk kopru włoskiego, mączniak rzekomy, zgorzel siewek.

Ze szkodników uciążliwe bywają mszyca wierzbowo-marchwiowa i zmienniki.

Jest średnio odporny na jarowizację (przedwczesne wybijanie kwiatów).

Warto wiedzieć

  • Nazwa kopru Orion nawiązuje do olbrzyma Oriona z mitologii greckiej. Wyróżniał się silą i urodą. Gdy szedł po dnie oceanu, jego głowa wystawała ponad fale.
  • Koper włoski Orion to jedna z najpopularniejszych odmian na świecie.
  • Razem z koprem włoskim dobrze rośnie okra.