Kasztanowiec drobnokwiatowy – uprawa, odporność, cięcie

Kwitnie latem. Kasztanowiec drobnokwiatowy ma długie, wspaniałe kwiatostany w białym kolorze. Delikatnie pachnie wieczorami.

Kasztanowiec drobnokwiatowy ma długie, białe kwiatostany. Zakwita latem. Fot. Niepodlewam

Inna nazwa: Aeskulus parviflora

Pochodzenie: Ameryka Północna

Cechy: krzew

Wysokość: 3 m

Szerokość: 3-4 m

Kwitnienie: czerwiec – sierpień (VI-VIII)

Kasztanowiec drobnokwiatowy zaczyna kwitnąć pod koniec czerwca (VI). Pełnia kwitnienia przypada na lipiec (VII).

Kwiaty: białe; zebrane w kwiatostany

Kwiatostany kasztanowca drobnokwiatowego są długie – mają po około 30 cm. Przypominają szczotki do mycia butelek. W języku angielskim nazwa tego krzewu to bottlebrush, czyli właśnie szczotka do butelek.

W każdym kwiatostanie jest nawet po 100 kwiatków.

Szczególnie pięknie kasztanowiec drobnokwiatowy wygląda, gdy wieje wiatr. Jego kwiatostany wspaniale wtedy falują.

Zapach: delikatny; przyjemny

Kasztanowiec drobnokwiatowy w dzień nie pachnie. Zapach zaczyna być wyczuwalny wieczorem – od około godziny 19. Zapylają go m.in. nocne motyle.

Kasztanowiec drobnokwiatowy z biegiem lat rozrasta się na boki. Potrzebuje dużo miejsca. Fot. Niepodlewam

Liście: zielone

Wiosną młode liście kasztanowca drobnokwiatowego są czerwone. Jesienią przebarwiają się na żółty kolor.

Gleba: żyzna, lekko wilgotna; odczyn lekko kwaśny (pH około 6)

Podlewanie: umiarkowane

Kasztanowiec drobnokwiatowy lubi lekko wilgotną ziemię. Bardzo dobrze rośnie na często podlewanych trawnikach.

Nawożenie: maj, czerwiec i ewentualnie do 15 lipca

Kasztanowiec drobnokwiatowy nawozi się 2-3 razy w sezonie.

Ostatnia dawka nawozu nie powinna być dawana później niż 15 lipca (VII). Zbyt późne nawożenie sprawia, że najmłodsze pędy słabiej wtedy drewnieją i mogą przemarzać zimą.

Najlepiej używać nawozów uniwersalnych do krzewów ozdobnych.

Przesadzanie: nie ma potrzeby

Rozmnażanie: odkłady poziome

Kasztanowiec drobnokwiatowy jest rozłożysty. Najniższe pędy mają tendencję do pokładania się na ziemi. Łatwo się ukorzeniają. Wystarczy odciąć sadzonkę z korzeniami i posadzić w nowym miejscu.

Sadzenie: marzec – kwiecień (III-IV) oraz wrzesień – październik (IX-X)

Uwaga! Kasztanowce drobnokwiatowe rosnące w pojemnikach można sadzić cały sezon.

Stanowisko: półcień

Przeznaczenie: ogrody typu leśnego, pod drzewami, pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, duże skarpy i ogrody

Wytrzymałość na mróz: dobra

Kasztanowiec drobnokwiatowy ogólnie zimuje dobrze w polskim klimacie. Nie trzeba go okrywać.
Czasem przemarzają mu najmłodsze, jednoroczne pędy, które nie zdążyły zdrewnieć przed zimą. Zwykle dzieje się tak z powodu przenawożenia, zwłaszcza azotem.

Cięcie: zwykle nie ma potrzeby

Wiosną obcina się tylko przemarznięte i złamane gałązki.

Wiosną można ewentualnie wycinać gałęzie od dołu, by ograniczyć ich ukorzenianie i nadmierne rozrastanie się krzewu.

Choroby i szkodniki: odporny

Kasztanowiec drobnokwiatowy rośnie zdrowo. Jeśli choruje, to najczęściej z powodu zbyt suchej ziemi.

W odróżnieniu od kasztanowca białego, kasztanowiec drobnokwiatowy nie jest atakowany przez szrotówka kasztanowcowiaczka, trudnego do zwalczenia szkodnika.

Liście kasztanowca drobnokwiatowego. Fot. Niepodlewam

Ciekawa odmiana kasztanowca drobnokwiatowego

  • Rogers – kwiaty białe; kwitnie później

Warto wiedzieć

  • Oprócz kasztanowca drobnokwiatowego, w Polsce uprawia się też inne gatunki kasztanowców. To drzewa: kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum), kasztanowiec czerwony (Aesculus carnea), kasztanowiec krwisty (Aesculus pavia).