Ślicznie pachnie. Jaśminowiec wonny to krzew o bardzo małych wymaganiach. Białymi kwiatami jest obsypany w czerwcu.
Jaśminowiec wonny pięknie pachnie. Dawniej był typowym krzewem wiejskim. Obecnie często jest sadzony także w miastach. Fot. Niepodlewam
Cechy: krzew
Inne nazwy: Jaśmin, Jaśmin pachnący, Philadelphus coronarius
Wysokość: 2-3 m (w zależności od cięcia)
Szerokość: 1-2 m (w zależności od cięcia)
Jaśminowiec wonny rośnie szybko. Powinien być systematycznie, najlepiej co roku cięty. Dzięki temu ma mniejsze wymiary, ładniejszy kształt i więcej kwiatów.
Stary jaśminowiec wonny. Fot. Niepodlewam
Kwitnienie: czerwiec (VI)
Jeśli wiosna jest ciepła, jaśminowiec wonny często zaczyna kwitnąć już pod koniec maja (V).
Kwiaty: białe; pojedyncze
Jaśminowce wonne ślicznie pachną (nie zawsze pachną kwiaty jaśminowców innych gatunków). Zapach, który tak podoba się ludziom, nie zwabia pszczół. Przyczyna jest nieznana.
Jaśmin wonny ma kwiaty tylko białe z żółtymi pręcikami, pojedyncze. Kwiaty podwójne oraz pełne mają jaśminowce innych gatunków oraz krzyżówki z jaśminowcem wonnym.
Kwiaty jaśminowców mają po cztery płatki i żółte pręciki. Fot. Niepodlewam
Owoce: bez wartości dekoracyjnej
Liście: zielone, złocistozielone, biało-zielone (w zależności od odmiany)
Zastosowanie: pojedynczy egzemplarz, żywopłoty formowane i nieformowane, brzegi stawów i strumieni, na kwiaty cięte
Jaśminowiec wonny warto sadzić od frontu domu, przy oknach i ogrodzeniach, ławkach, tak by można było z bliska podziwiać i wąchać jego kwiaty.
Liście jaśminowców zawierają saponiny. Można z nich przygotowywać napar do odstraszania ślimaków.
Jak zrobić napar z jaśminowca wonnego na ślimaki CZYTAJ TUTAJ
Dawniej kwiatów i liści jaśminu używano do mycia rąk (zamiast mydła).
Liście jaśminowca wonnego. Fot. Niepodlewam
Stanowisko: słoneczne lub półcień
Jaśminowiec wonny ma bardzo małe wymagania co do stanowiska. Dobrze rośnie nawet wciśnięty w kąt ogrodu, przy murach, kompostownikach, pod drzewami
Odmiany, które mają pstre i złociste liście, potrzebują więcej słońca niż z liśćmi zielonymi.
W cieniu jaśminowiec wonny też rośnie, ale słabo kwitnie i jest mniej gęsty.
Jaśminowiec wonny rosnący pod wysokimi drzewami. Fot. Niepodlewam
Gleba: słaba i przeciętna (pH 6-8)
Jaśminowiec wonny jest bardzo tolerancyjny co do ziemi.
Podlewanie: umiarkowane – młode rośliny, jedynie w czasie suszy – starsze
Jaśminowiec wonny lubi lekko wilgotną ziemię.
Nawożenie: kwiecień (IV)
Najlepiej używać nawozu wieloskładnikowego do krzewów kwitnących – z dużą ilością fosforu i potasu. Polecane są także nawozy o wolnym działaniu, najlepiej 3 miesiące.
Nawożenia nie wymagają jaśminowce bardzo młode (2-3 lata od posadzenia).
Jaśminowiec wonny dobrze znosi brak nawożenia. Jednak, zwłaszcza gdy rośnie na słabej glebie, powinien być co roku nawożony. Ma wtedy więcej dorodnych kwiatów i lepiej wybarwione liście.
Rozmnażanie: odkłady, odrosty korzeniowe
Jaśminowiec wonny łatwo rozmnożyć. Sadzonki najlepiej sadzić wiosną i jesienią. Jaśminowce wonne kupione w pojemnikach można sadzić cały sezon.
Cięcie: po kwitnieniu, czyli koniec czerwca lub lipiec (VI-VII)
Do dwóch tygodni po kwitnieniu trzeba ściąć przekwitnięte kwiaty. Jeżeli jaśminowiec wonny jest nadmiernie rozrośniemy, ucina się także do 1/3 gałęzi.
Żywopłoty z jaśminowców można przycinać kilka razy w sezonie.
Do cięcia jaśminów najwygodniejsze są nożyce żywopłotowe. Młode krzewy, które mają niewiele kwiatów, można też przycinać sekatorem.
Terminu cięcia jaśminów lepiej nie opóźniać. Zawiązuje pąki kwiatowe latem w roku poprzedzającym kwitnienie. Zbyt późne cięcie to mniej kwiatów w kolejnym roku. Z tego powodu mało kwiatów jest na formowanych żywopłotach z jaśminowców.
Co kilka lat warto zrobić cięcie prześwietlające, czyli usunąć bardzo stare pędy sekatorem i nadmiernie zagęszczające krzew. Jeśli jaśminowiec wonny dawno nie był cięty lub wcale, najlepiej zrobić cięcie odmładzające.
Jaśminowiec wonny doskonale znosi cięcie. Ran po cięciu nie trzeba niczym zabezpieczać.
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Jaśminowiec wonny nie potrzebuje zabezpieczania na zimę.
Choroby i szkodniki: odporny
Jaśminowiec wonny bardzo rzadko choruje. Jeśli słabo rośnie, to zwykle z powodu zbyt dużo cienia oraz nadmiernego podlewania.
Ze szkodników uciążliwym szkodnikiem są mszyce. Żerują wiosną na najmłodszych pędach.
Jaśminowiec wonny bardzo dobrze znosi miejskie zanieczyszczenia.
Mszyce żerują na najmłodszych pędach jaśminowca. Powodują ich deformacje. Fot. Niepodlewam
Ciekawe odmiany jaśminowców wonnych
- Aureus – kwiaty białe; liście złocistozielone
- Variegatus – kwiaty białe; liście biało-zielone
Warto wiedzieć
- Jaśminowiec wonny jest uprawiany w Polsce od wieków. Pochodzi z południa Europy.
- Dawniej jaśminowiec wonny znano w Polsce jako syrynga pospolita biała pachnąca. Pod taką nazwą figuruje w książce „Myśli różne o sposobie zakładania ogrodów” Izabeli Czartoryskiej z 1805 roku.
- Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) to niejedyny gatunek jaśminowców uprawiany w Polsce. W ogrodach są sadzone także: jaśminowiec Falconera (Philadelphus Falconeri), jaśminowiec Leomoine`a (Philadelphus Lemoinei), jaśminowiec panieński (Pihiladelphus virginalis), jaśminowiec plamisty (Philadelphus purpureomaculatus).
