Nie trzeba go podlewać, rośnie wolno. Jałowiec nadbrzeżny jest odporny na największe mrozy. Nadaje się na skarpy i skalniaki. Lubi słoneczne stanowiska.
Jałowiec nadbrzeżny (Juniperus conferta) jest niski i rozłożysty. Ładnie płoży się po ziemi. Rośnie wolno i ma piękne, długie igły. Fot. Niepodlewam
Pochodzenie: Azja (Sachalin oraz japońskie wyspy Hokkaido i Honsiu)
Wysokość: 30-50 cm (w zależności od odmiany)
Szerokość: 1-2 m (w zależności od odmiany)
Jałowce nadbrzeżne mają rozłożysty kształt. Gałązki płożą się po ziemi albo są nad nią lekko uniesione. W starszych, rozrośniętych jałowcach lubią się gnieździć ptaki. Rośnie wolno.
Liście: igły o długości około 2,5 cm (kłujące)
Igły jałowców są długie, przez co zwracają uwagę. Szczególnie pięknie wyglądają młode igiełki, gdyż różnią się jaśniejszym kolorem od starszych.
W bardzo słoneczne i bezwietrzne dni w powietrzu czuć delikatny, żywiczny zapach igieł.
Jałowiec nadbrzeżny ma długie, piękne i pachnące w słońcu igły. Młode igiełki są w jaśniejszym odcieniu. Fot. Niepodlewam
Gleba: przeciętna, piaszczysta; odczyn pH od lekko kwaśnego do bardzo zasadowego
Jałowiec nadbrzeżny jest niewymagający co do gleby. Lepiej jednak rośnie w ziemi lekkiej, przepuszczalnej. Toleruje zasolenie, np. sól do posypywania chodników.
Podlewanie: jedynie młode rośliny po posadzeniu
Jałowiec nadbrzeżny, gdy jest zbyt mocno podlewany, rośnie gorzej, choruje i nawet zamiera.
Stanowisko: słoneczne; toleruje półcień
W cieniu jałowiec nadbrzeżny jest mniej gęsty. To krzew uwielbiający prażące słońce i suche stanowiska. Dobrze rośnie nad morzem oraz przy kamiennych ścieżkach (nie szkodzi mu wysoka temperatura kamieni rozgrzanych upalnym słońcem).
Jałowiec nadbrzeżny lubi słoneczne i suche stanowiska. Fot. Niepodlewam
Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze lub grupa kilku egzemplarzy na skalniakach, kwietnikach, skarpach, grobach
Jałowiec nadbrzeżny jest świetny do wzmacniania skarp i wzniesień. Dobrze rośnie nawet wtedy, gdy jest posadzony pod dużym kątem (np. na stromej skarpie).
Nadaje się na roślinę okrywową, np. zamiast trawnika.
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Jałowiec nadbrzeżny jest odporny na największe mrozy. Nie potrzebuje żadnego zabezpieczenia na zimę.
Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)
Jałowiec nadbrzeżny przycina się w zależności od potrzeb i niekoniecznie co roku. Można uciąć gałązki, np. gdy zarastają ścieżkę. Cięciem łatwo formować pożądany kształt krzewu.
Jałowiec nadbrzeżny to roślina odporna na brak wprawy w cięciu iglaków. Łatwo się regeneruje.
Choroby i szkodniki: bardzo odporny
Jałowiec nadbrzeżny może chorować w wilgotne lata albo gdy jest nadmiernie podlewany. Wtedy mogą go atakować choroby grzybowe.
Jałowiec nadbrzeżny korzystnie jest ściółkować, np. korą. Ściółka chroni go przed kontaktem z mokrą ziemią i chorobami odglebowymi. Fot. Niepodlewam
Ciekawe odmiany
- All Gold – złocistozielony; wysokość – 50 cm, szerokość – ok. 150 cm
- Blue Pacific – srebrzystoniebieski; wysokość – 4-500 cm, szerokość – 200 cm
- Emerald Sea – niebieskozielony; wysokość – 30 cm, szerokość – ok. 150 cm
- Golden Wings – żółto-zielony; wysokość – 30 cm, szerokość – ok. 150 cm
- Sunsplash – złocisto-niebieskozielony; wysokość – 30 cm, szerokość – ok. 150 cm
Warto wiedzieć
- Jałowiec nadbrzeżny jest albo krzewem męskim, albo żeńskim. Pyłek przenosi wiatr.
