Jej jabłka mają nuty malin i truskawek. Jabłoń Melba to stara odmiana letnia. Jest odporna na mrozy. Nie potrzebuje oprysków.

Jabłoń Melba – rysunek A. Beeftinka z „Nederlandsche Fruitssorten” z 1942 roku, ze zborów biblioteki Wageningen UR.

Inne nazwy: brak

Pochodzenie: 1898 rok (Kanada)

Dojrzewanie: połowa sierpnia (VIII)

To odmiana letnia. Jabłka nadają się do jedzenia od razu po zbiorze. Sezon na jabłka Melby kończy się pod koniec września (IX).

Owoce: średniej wielkości (około 6-7 cm),; okrągłe, lekko spłaszczone; żółtozielone, z dużym, smugowym rumieńcem; miąższ biały, bardzo soczysty, słodko-kwaskowaty, kruchy, delikatny, z nutą truskawek i malin; skórka gładka, błyszcząca, cienka; pachnące

Przeznaczenie: owoce deserowe, do ciast, na przetwory, sok, cydr

Gleba: przeciętna, najlepiej lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)

Stanowisko: słoneczne

Melba wcześnie zaczyna owocować. Rodzi zwykle naprzemiennie.

Odporność: bardzo dobra

Jabłonie Melba rosną zdrowo. Są odporne na mróz. Nie potrzebują oprysków.

Zapylacze: Akero, Alkmene, Bismarck, Cortland, Dabinett, Empire, Granny Smith, Idared, Inflancka (Papierówka), James Grieve, Jonathan, Katja, Lobo, McIntosh, Parmena Adamsa, Red James Grieve, Reneta Ananasowa, Wealthy

Ciekawostki

Nazwa jabłoni Melba pochodzi od deseru melba. Ten specjał wymyślił Auguste Escoffier – francuski kucharz z przełomu XIX i XX wieku, na cześć Nellie Melba (1861-1931) – australijskiej śpiewaczki. Artystka była bardzo popularna w czasach, gdy wyhodowano jabłoń.

Deser melba robi się z bitej śmietany, brzoskwiń, lodów oraz malin lub truskawek. Te nuty smakowe są także w jabłkach Melba.