Jest odporna i mało wymagająca. Jabłoń Książęce Zielone to bardzo stara odmiana zimowa. Pochodzi z ogrodu syna Augusta III Sasa – króla Polski.

Jabłoń Książęce Zielone – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR.

Inne nazwy: Grüner Fürstenapfel, Kempes Pauliner, Pomme de Prince, Pomme de Prince verte, Prince Verte

Uwaga! Znana jest także jabłoń Książęca. To zupełnie inna odmiana.

Pochodzenie: co najmniej XVIII wiek (prawdopodobnie Niemcy)

Dojrzewanie: styczeń – czerwiec (I-VI)

Jabłka Książęce Zielone zbiera się pod koniec września lub nawet w pierwszych dniach października (IX-X). Dobrze się przechowują. Są trwałe.

Owoce: średniej wielkości (5-7 cm); prawie okrągłe (lekko spłaszczone); najpierw zielone, a po 2-3 miesiącach przechowywania żółtozielone, ze słabym czerwonobrązowym rumieńcem; skórka gładka, cienka, błyszcząca; miąższ biały z zielonym odcieniem, delikatny, soczysty, jędrny, orzeźwiający, z nutą wina

Przeznaczenie: deserowe, na przetwory i wina owocowe, do ciast

Gleba: przeciętna lub słaba, najlepiej lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)

Jabłoń Książęce Zielone jest niewymagająca co do ziemi. Dobrze rośnie w każdej, także piaszczystej i suchej.

Stanowisko: słoneczne, toleruje lekki półcień

Jabłoń Książęce Zielone rośnie umiarkowanie szybko i osiąga średni rozmiary jako drzewo. Ma szeroką koronę. Wcześnie zaczyna owocować. Rodzi dużo jabłek.

Dawniej jabłonie Książęce Zielone sadzono m.in. przy drogach oraz w górach.

Odporność: bardzo dobra

Jabłoń Książęce Zielone jest odporna na mróz, choroby, wiatr. Rośnie zdrowo. Nie potrzebuje oprysków. Ma podwyższoną odporność na mszyce.

Zapylacze: brak danych

Uwaga! Jabłoń Książęce Zielone jest samopylna. Pyłek z kwiatka na kwiatek muszą jednak przenieść owady, np. pszczoły.

Ciekawostki

Jabłoń Zielone Książęce prawdopodobnie pochodzi z Niemiec. Jej rodowód ma polski wątek. Odkryta została pod koniec XVIII wieku w ogrodzie przy pałacu elektorskim w niemieckiej Koblencji.

W tym czasie pałac należał do Klemensa Wacława Wettyna (1739-1812) – księcia saskiego oraz królewicza polskiego, a zarazem biskupa i arcybiskupa (katolickiego). Jego ojcem był król Polski August III Sas (1696-1763). Klemens Wacław Wettyn był zarazem księciem kościoła, jak i świeckim władcą. To rzadkie połączenie funkcji w języku niemieckim jest określane jako Fürstpropst, stąd nazwa Grüner Fürstenapfel, a po polsku – Książęce Zielone. Jabłka tej odmiany musiały trafiać na książęcy stół.

Nie wiadomo, skąd jabłoń-matka wzięła się w pałacowym ogrodzie Klemensa Wacława Wettyna. Koblencja została założona przez starożytnych Rzymian.