To odmiana średniowieczna. Jabłoń Krótkonóżka Szara ma małe wymagania i dużą odporność. Jej owoce mają nutę winogron.
Jabłoń Krótkonóżka Szara – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR.
Inne nazwy: Calamine, Court-Pendu doré, Court-Pendu gris, De Capendu, Grauer Kurzstiel, Gros-Court pendu, Kurzstiel, Reinette Courtpendu
Pochodzenie: przed 1423 rokiem (prawdopodobnie Francja)
Po raz pierwszy jabłoń Krótkonóżka Szara została wymieniona w „Registres du Tabellionnage de Rouen” w 1423 roku, czyli musiała być dobrze znana wcześniej. W Polsce panował wówczas Władysław II Jagiełło.
Dojrzewanie: grudzień – kwiecień (XII-IV)
Jabłka Krótkonóżki Szare zbiera się późno – w październiku (X). Do jedzenia nadają się po odleżeniu w chłodzie.
Owoce: średniej wielkości i duże (około 7 cm); spłaszczone; rdzawożółte; z krótkim ogonkiem; miąższ kremowy, soczysty, słodki, kwaskowaty, z nutą winogron
Przeznaczenie: na przetwory, do ciast i jedzenia na surowo
Gleba: przeciętna, najlepiej piaszczysta, domieszką gliny, lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)
Jabłoń Krótkonóżka Szara jest niewymagająca co do ziemi.
Stanowisko: słoneczne
Jabłoń Krótkonóżka Szara rośnie umiarkowanie szybko. Wcześnie zaczyna owocować. Obficie rodzi. Dawniej sadzono ją m.in. przy drogach.
Odporność: bardzo dobra
Jabłoń Krótkonóżka Szara jest odporna na wszystko: mróz, choroby, wiatr. Rośnie zdrowo. Nie potrzebuje oprysków.
Zapylacze: brak danych
Ciekawostki
- W Polsce jabłoń Krótkonóżka Szara nigdy nie była popularna. Zdecydowanie bardziej znana była Krótkonóżka Królewska. Oba jabłka mają podobny kształt lecz zupełnie inne kolory i smak.
- Choć jest odporna i niewymagająca, obecnie jabłoń Krótkonóżka Szara to rzadkość w Polsce. Być może z powodu mało atrakcyjnego wyglądu jabłek.
- Jabłoń Krótkonóżka Szara jest uprawiana m.in. we Francji i Niemczech. W tych krajach najłatwiej kupić młode drzewko.
O innych starych odmianach jabłoni CZYTAJ TUTAJ
Na publikację rysunku Krótkonóżka Szara z XIX wieku zgodę udzieliła biblioteka Wageningen UR w Holandii
Źródło:
- Wiedza własna
- „Deutsche Pomologie”, Wilhelm Lauche, 1882-1883 rok
- „Ogrodnik Polski”, 1881 rok
- „Der Apfel – Sortennamen und Synonyme”, Johann-Heinrich Rolff, 2001 rok
