Jabłoń Braeburn – uprawa i odporność

Ma pyszne jabłka z nutą malinową. Jabłoń Braeburn to odmiana zimowa z połowy XX wieku. Nadaje się m.in. do ciast i na soki. Pochodzi z Nowej Zelandii.

Jabłoń Braeburn ma żółtoczerwone owoce. Rumieńce są duże, obejmują prawie całe jabłka. Fot. Niepodlewam

Jabłoń Braeburn ma żółtoczerwone owoce. Rumieńce są duże, obejmują prawie całe jabłka. Fot. Niepodlewam

Inne nazwy: brak

Pochodzenie: 1952 rok (Nowa Zelandia)

Jabłoń Braeburn to jedna z najpopularniejszych odmian w Nowej Zelandii. Jest też bardzo lubiana w USA – w sezonie zimowo-wiosennym jabłka Braeburn można kupić w prawie wszystkich amerykańskich sklepach, zwykle są nieco droższe niż inne odmiany.

Dojrzewanie: listopad – kwiecień (XI-IV)

Jabłka Braeburn zrywa się w połowie października (X). Do jedzenia są najsmaczniej już po 2-3 tygodniach przechowywania w chłodzie.

W domowych warunkach, np. w piwnicy, trudno przechowywać jabłka Braeburn dłużej niż do grudnia (XII), ponieważ są dość wrażliwe na tzw. choroby przechowalnicze. W profesjonalnych chłodniach przechowują się do wiosny.

Owoce: duże (około 7-8 cm); lekko walcowate; żółtoczerwone, z bardzo dużym rumieńcem obejmującym cały owoc; skórka gładka, lśniąca; miąższ kremowy, soczysty, delikatnie kwaskowaty, kruchy, chrupki (w zębach chrzęści jak lód), bardzo smaczny, wolno ciemniejący po przekrojeniu; skórka średnio gruba lecz nie przeszkadza w jedzeniu; średnio mocno pachnące z nutą malinową

Przeznaczenie: do jedzenia na surowo, ciast, sałatek, suszenia, na dżemy, marmolady, galaretki, soki

Jabłka Braeburn po przekrojeniu wolno ciemnieją. Fot. Niepodlewam

Jabłka Braeburn po przekrojeniu wolno ciemnieją. Fot. Niepodlewam

Gleba: przeciętna lub żyzna, najlepiej lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)

Stanowisko: słoneczne

Odporność: dobra

Jabłoń Braeburn ogólnie dobrze znosi polskie mrozy. Jednak w chłodnych regionach warto młode drzewka zabezpieczać na zimę.

To odmiana dość podatna na parcha. W amatorskiej uprawie prosty sposób zapobiegania tej chorobie to wygrabianie opadłych liści jesienią (trzeba je usuwać poza ogród).

Jabłka Braeburn bywają atakowane przez choroby przechowalnicze. Jeden z objawów to brązowienie miąższu. Dlatego w uprawie przydomowej lepiej traktować Braeburn jako odmianę jesienną, a nie – zimową, czyli zjeść do grudnia (XII).

Zapylacze: Antonówka Zwykła, Kalwila Biała, Cortland, Elstar, Empire, Fiesta, Flamenco, Florina, Fuji, Gala, Golden Noble, Granny Smith, Jonathan, Rubinette, Spartan

Jabłka Braeburn są bardzo popularne m.in. w sklepach amerykańskich. Fot. Niepodlewam

Jabłka Braeburn są bardzo popularne m.in. w sklepach amerykańskich. Fot. Niepodlewam

Ciekawostki

  • Braeburn to przypadkowa siewka jabłoni Lady Hamilton. Znalazł ją w 1952 r. farmer O. Moran w okolicy miasta Motueka w Nowej Zelandii. Jabłonka rosła w żywopłocie otaczającym pola. Miała wówczas około 20 lat. Nazwa pochodzi od szkółki Braeburn, także znajdującej się w okolicy Motueka.
  • Smak jabłek Braeburn Nowozelandczycy pokochali od razu. Do dziś to jedna z najbardziej poszukiwanych odmian w Nowej Zelandii, USA i krajach azjatyckich.
  • Jabłoń Braeburn jest rodzicem polskich odmian, jak Pink Braeburn oraz Putinka.