Jej jabłka dobrze się przechowują. Jabłoń Bismarck, znana też jako Nowozelandzka, to stara odmiana zimowa. Jest odporna na mrozy. Może się sama zapylać.

Jabłoń Bismarck – rysunek A. Beeftinka z „Nederlandsche Fruitssorten” z 1942 roku, ze zborów biblioteki Wageningen UR. W Polsce znana jest także jako Nowozelandzkie i Nowozelandzka.

Inne nazwy: Bismark, Nowozelandzka, Nowozelandzkie

Pochodzenie: przed 1870 rokiem (Nowa Zelandia lub Australia)

Dojrzewanie: grudzień – marzec (XII-III)

To odmiana zimowa. Jabłka zrywa się na przełomie września i października (IX-X). Do jedzenia nadają po leżakowaniu w chłodzie co najmniej do grudnia (XII). Dobrze się przechowują.

Owoce: średniej wielkości (około 6-7 cm),; okrągłe; prawie całe czerwone; miąższ zielonobiały, soczysty, kwaskowaty, smaczny; słaby zapach

Przeznaczenie: owoce deserowe, do ciast

Gleba: przeciętna, najlepiej lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)

Stanowisko: słoneczne

Bismarck wcześnie zaczyna owocować i owocuje obficie. Silnie rośnie w młodym wieku. Starsze drzewa rosną wolniej.

Odporność: bardzo dobra

Jabłonie Bismarck bardzo dobrze zimują. Są dość podatne na parcha. Jednak opryski nie są konieczne. Wystarczy jesienią wygrabiać liście spod drzew i usuwać je poza ogród.

Zapylacze: Akero, Alkmene, Antonówka Zwykła, Cortland, Dabinett, Discovery, Empire, Grenadier, Idared, James Grieve, Jonathan, Liberty, Lobo, Melba, Paulared, Rajka, Reneta Ananasowa, Reneta Baumanna, Rubinola, Wealthy

Kwiaty jabłoni Bismarck są także samopylne. Pyłek – z kwiatka na kwiatek – muszą jednak przenieść owady zapylające.

Ciekawostki

Jabłoń Bismarck zaczęto uprawiać w Polsce prawdopodobnie w latach 20. XX wieku. Uważano ją za obiecującą odmianę targową.
Jabłka Bismarck były dawniej lubiane zwłaszcza na Śląsku.

W innych regionach Polacy nie chcieli jeść i sadzić Bismarcków, bo ich nazwa kojarzyła się z Otto von Bismarckiem (1815-1898) – politykiem niemieckim, zwanym Żelaznym Kanclerzem. Dlatego nazwę przemianowano na Nowozelandzka.

„Zauważyć też muszę, że nazwa ta nie ma nic wspólnego z nazwą żelaznego kanclerza, na którego cześć Niemcy inną odmianę jabłoni nazwali „Furst Bismarck”. Nazwa „Nowozelandzkie” została nadana w Polsce” – pisał A. Wróblewski w „Ogrodniku” z 1937 roku.

Najprawdopodobniej nazwa Bismarck ma jednak pochodzenie od nazwiska słynnego polityka, ale pośrednio.

Przypuszczalnie jabłonka została wyhodowana w miejscowości Bismarck na Tasmanii (obecnie Australia) – stąd jej nazwa.

Miejscowość Bismarck założyli imigranci z Niemiec i nazwali na cześć Otto von Bismarcka. Co ciekawe, po I wojnie światowej nazwę Bismarck zmieniono na Collinsvale. Powodem była polityczna działalność Żelaznego Kanclerza.

Na publikację rysunku jabłoni Bismarck z 1942 roku wieku zgodę udzieliła biblioteka Wageningen UR w Holandii