To jeden z najlepszych nawozów naturalnych. Guano zawiera mnóstwo azotu, fosforu, potasu. Trzeba go stosować w dużym rozcieńczeniu, by nie przenawozić.

Guano to naturalny nawóz pozyskiwany z dziko żyjących zwierząt w różnych częściach świata. Są różne jego rodzaje:

• Guano ptaków – najczęściej to odchody ptaków wodnych żyjących w ogromnych koloniach, jak głuptaki, kormorany, pelikany. W miejscach, gdzie zakładają gniazda, powstają ogromne złoża ich skondensowanego nawozu, często liczące dziesiątki i więcej lat.

• Guano nietoperzy – to odchody nietoperzy zamieszkujących jaskinie. Podobnie jak w przypadku morskich ptaków ich nawóz może mieć dziesiątki i więcej lat.

• Guano rybie – jest produkowane z resztek ryb i wielorybów.

Za najcenniejsze od zawsze uważano guano ptaków morskich z Peru, zwłaszcza z wyspy Chincha. Używali go Indianie. Przez wieki limitowano jego sprzedaż. Toczyły się nawet krwawe wojny o guano. To była sprawa polityczna.

Na guanie nie tylko wszystko świetnie rosło, w tym trawniki przy pałacach. Używano go także do produkcji zamiennika prochu.

Słynne i najlepsze na świecie guano peruwiańskie (do 16% azotu), skończyło się już pod koniec XIX wieku.

„Takie tylko w muzeach oglądać można” – pisał o tym „Ogrodnik Polski” w 1898 roku.

Obecnie sprzedawane guano ma mniejszą zawartość składników niż peruwiańskie, ale i tak rzadko dorównują mu inne nawozy naturalne pochodzące od zwierząt.

Guano – główne składniki:

• Azot – ok. 8-11%
• Fosfor – ok. 7-15%
• Potas – 2-4%
• Wapń – 10-13%

Im guano jest starsze, tym mniej ma azotu, a więcej fosforu. Skład zależy również od jego pochodzenia. Zróżnicowane jest pH – od około 5 do 8. Najbardziej kwaśny odczyn ma nawóz nietoperzy, zaś zasadowy – ptaków.

Każde guano to koncentrat nawozowy. Ze względu na zróżnicowany skład i odczyn pH, trzeba zawsze przestrzegać instrukcji stosowania na opakowaniu.

Guano – zastosowanie w ogrodzie:

• Zasilanie warzyw – najlepiej wybierać guano typu uniwersalnego, przeznaczone do warzyw.

• Zasilanie drzew i krzewów owocowych – najlepszy jest nawóz typu uniwersalnego albo do wybranych gatunków roślin, np. borówek amerykańskich.

• Nawożenie trawników – najlepszy jest nawóz ptaków morskich. O ile instrukcja stosowania nie mówi inaczej, miesza się go z wodą w proporcjach 1:100 (1 część guano i 100 części wody). Następnie trawnik trzeba podlać. Na przełomie XIX i XX wieku guano było nawozem do trawników stosowanym przez ogrodników m.in. w pałacowych siedzibach.

• Na jałową glebę – pobudza rozwój pożytecznych mikroorganizmów w glebie. Sprzyja to jej odjaławianiu, np. po powodzi, wypaleniu trawy, budowie domu. Jeśli w instrukcji stosowania nie ma inaczej, nawóz miesza się z wodą w proporcji 1:100, a następnie podlewa.

• Przyśpieszanie kompostowania – nawóz wspomaga rozwój pożytecznych mikroorganizmów w kompoście. Zawiera też dużo azotu, który jest niezbędny w procesie rozkładu materii. Kompost podlewa się guanem wymieszanym z wodą w dowolnych proporcjach.

Zawartość azotu w guano jest wysoka – około 8-11%. Dla porównania: nawóz gęsi, nawóz koński i obornik krowi mają go niecały 1%, nawóz kurzy – 2-4%, nawóz gołębi – 1,5-5%, nawóz przepiórek – 4-4,8%.

Podobnie jak w przypadku innych nawozów pochodzących od zwierząt, guano trzeba stosować z umiarem, aby nie przenawozić. Zjawisko to popularnie nazywa się spaleniem roślin.